Islam is gekomen tot de mensheid; segregatie is daarom vreemd aan haar.

Naast de jaarlijks terugkerende traditionele zwarte piet discussie werd dit jaar ook een andere discussie gevoerd die de gemoederen bezighield. De focus lag hierdoor even niet zo scherp op de racistische koloniale traditie, maar op moslimgebruiken.

Dit keer werd niet het uiterlijk van de Piet ter discussie gesteld, maar het uiterlijk van de moslim(a), zijn/haar omgang met de ander en wat hij/zij wel of niet mag doen.

Men kwam namelijk tot een verbijsterende ontdekking dat moslims geen alcohol mogen drinken! En dat de moslimvrouwen bedekt moeten zijn! En dat in bepaalde gevallen de sekse gescheiden dienen te worden! Ook muziek moest het ontgelden.

Ervan uitgaande dat de media en politici de afgelopen halve eeuw niet onder een steen hebben geleefd en op de hoogte zijn van de meest basale gebruiken van Islam blijft er geen andere optie over dan dat zij hun gelegenheid schoon hebben gezien om de Islamitische normen en gebruiken aan te vallen, zoals we van hen gewend zijn.

Men zou haast denken dat dit een afleidingsmanoeuvre is geweest om de aandacht even te verleggen van het Westerse koloniale gedachtegoed naar Islam en de moslim. Over of het zo is kan men lang over bakkeleien, maar wat ondertussen een zekerheid is geworden zijn de consistente aanvallen op Islamitische uitingen en -gebruiken.

De overwegende conclusie die uit de propagandamolen naar voren kwam was dat deze Islamitische gebruiken en normen ervoor zorgen dat de moslims gedwongen worden om te segregeren en het samenleven onmogelijk gemaakt wordt.

Dit is een merkwaardige conclusie, aangezien geen van de geproblematiseerde Islamitische gebruiken een belemmering zijn om samen te leven. Tenzij natuurlijk het drinken van een bepaalde drank, het minder bedekt kleden, een onbegrensde omgang met de andere sekse en luisteren naar muziek een absolute vereiste is in Nederland om samen te kunnen leven.

Het tegenovergestelde is waar, dit zijn de factoren die dreigen een samenleving kapot te maken. Uit een internationaal onderzoek naar riskant alcohol- en drugsgebruik bleek dat 30 procent van de Nederlanders de intentie heeft om te minderen en 40 procent van de mannen problematisch te veel drinkt. “Problematisch drinken houdt in dat dat een drinker relatief vaak spoedeisende hulp nodig hebben, zich niet meer herinneren wat er is gebeurd en last hebben van een schuldgevoel en spijt achteraf.” Deze cijfers beperken zich tot het individu, de gevolgen van drank voor het gezin en samenleving gaan veel verder.

Denk maar ook aan de wereldwijde #Metoo noodkreet dat bevestigt dat onbegrensde relaties tussen mannen en vrouwen leidt tot immense veiligheidsproblemen voor zowel de vrouw als de man en dat de omgang tussen beiden en klederdracht een belangrijke rol spelen wat bepaalde regulatie simpelweg noodzakelijk maakt.

Daarnaast zijn er ook niet-moslims die alcohol hebben afgezworen en zelfs niet in de buurt willen komen waar het gedronken of geschonken wordt, alerter, bewuster en begrensder omgaan met de andere sekse en niet schaars gekleed over straat willen. Worden zij ook beschouwd als mensen die niet samen willen leven?

Dus de riedel dat Islamitische gebruiken en normen zouden leiden tot segregatie zoals beweerd wordt is een non-discussie die geen enkele realiteit kent. Wat wel gedaan wordt is dat er druk gezet wordt op de moslims om afstand te doen van hun religieuze gebruiken en normen en zich aan te passen aan de dominante gebruiken en normen van Nederland, dan pas zullen zij geaccepteerd worden.

Helaas hebben we een aantal moslims gezien die gevangen lijken te zijn in deze kromme manier van denken. Die weliswaar op hun manier proberen op te komen voor Islam maar juist het tegengestelde bereiken door zich apologetisch op te stellen, om maar aan de verwachting te voldoen. Terwijl de stelling die de moslims opgedrongen wordt, een oneerlijke premisse in zich heeft. Die stelt namelijk dat acceptatie enkel mogelijk is als men afstand doet van de normen van Islam en zich conformeert aan de seculiere norm; dus assimileert. Een geaccepteerd persoon is dan een schaars geklede, bierdrinkende, op muziek swingende moslim(a).  Of met andere woorden: iemand die de regels van Islam niet als maatstaf neemt.

Als we acceptatie als doel nemen om hier te kunnen leven dan hebben we bij voorbaat al water bij de wijn gedaan, wat verder zal leiden tot nog meer compromissen omtrent de eigen identiteit, op weg richting assimilatie. Precies zoals het officiële Nederlandse assimilatiebeleid dat voor ogen heeft.

Acceptatie is een prettige bijkomstigheid, maar geen doel. Het doel van de Moslim is het verkrijgen van de Tevredenheid van de Schepper door Zijn Religie serieus te nemen en de geboden en de verboden zo goed mogelijk na te leven, zelfs als de gehele wereld ertegen is en hem niet accepteert.

Daarom kan een oproep tot het behoud van de identiteit in een niet-islamitische samenleving nooit akkoord gaan met dergelijke voorwaarden. Een oproep tot het behoud van de identiteit begint bij het uitdagen van belemmeringen die de eigen identiteit in gevaar brengen.

Okay Pala