Aanslag in Hanau is de oogst van de door politici gezaaide haat
Op woensdagavond heeft een man het vuur geopend op een lounge in de plaats Hanau in Duitsland waarbij de dader een persoon heeft vermoord. Het zou de eerste van tien moorden die avond worden waarbij de dader vervolgens ook 9 andere personen doden in nog een andere lounge en een snackbar. Alle slachtoffers zijn van een migratieachtergrond.
De dader bleek Tobias Rathjen te zijn. Een terrorist met extreem-rechtste ideeën die geloofde in de ‘zuivering’ van het blanke ras. Tobias Rathjen schoot na de aanslag zijn moeder en zichzelf dood. Uit verschillende onderzoeken blijkt dat Tobias al eerder extreem-rechtste ideeën en complottheorieën op zijn website had geplaatst. Ook blijkt nu volgens Trouw dat de dader een wapenvergunning had waardoor hij eenvoudig aan een wapen kon komen.
Dit incident is niet een zeldzaam verschijnsel meer in Duitsland noch in Europa. Eerder werd in Duitsland ook een aanslag gepleegd door een rechts-extremist in oktober 2019 waarbij hij twee voorbijgangers voor een synagoge doodschoot. In hetzelfde jaar werd ook een Duitse politicus door een rechts-extremist gedood. En dit is niet alleen in Duitsland het geval. De aanslagen in Noorwegen en Nieuw-Zeeland zijn nog meer voorbeelden van de afgelopen jaren waarbij rechts-extremisten gruwelijke aanslagen pleegden.
De opmars van rechts-extremisme kan niet los gezien worden van de verharding van het politieke klimaat in Europa. Partijen zoals de PVV zijn nota bene letterlijk genoemd als inspiratiebron in manifesten van voorgaande terroristen. Vooralsnog reageerde de politiek op de aanslag in Hanau niet met het gebruikelijke recept bij terroristische aanslagen. Geen extra maatregelen op het gebied van inlichtingen of radicaliseringsprogramma’s voor extreem-rechtst terrorisme.
Zolang het politiek klimaat in Europa volhardend Islam blijft demoniseren ten opzichte van de samenleving, zal er altijd een voedingsbodem aanwezig zijn voor een volgende aanslag. Het is voor de Moslims in Nederland van belang dat zij zich vasthouden aan hun Islamitische identiteit en zich niet laten verleiden noch intimideren in het verlaten van hun Islamitische levenswijze. De Moslims moeten zich blijven uitspreken tegen de verharding van het politieke klimaat en het anti-islam retoriek. Niet de Moslims en hun Islamitische ideeën vormen het gevaar voor de samenleving, maar eerder de politici die haat en vrees zaaien met hun beleid brengen de samenleving in gevaar.