De Val van Bashar al-Assad en de Weg naar een Nieuwe Toekomst
In een ongekende ontwikkeling hebben Syrische rebellen, aangevoerd door Hayat Tahrir al-Sham (HTS), de hoofdstad Damascus ingenomen. Hiermee komt een einde aan het bijna 25-jarige bewind van de tiran Bashar al-Assad.
De inname van Damascus markeert een keerpunt in de Syrische geschiedenis. Verzetsgroepen hebben grote delen van het land bevrijd en talloze gevangenen uit de gevreesde detentiecentra van het regime vrijgelaten. Beelden van juichende menigten op pleinen, emotionele herenigingen van families en tranen van vreugde weerspiegelen de hoop op een nieuw begin.
Zonder twijfel heeft de val van het regime niet alleen de fysieke muren van onderdrukking afgebroken, maar ook nieuw leven geblazen in een bijna vervlogen droom – een droom die honderdduizenden mensen het leven heeft gekost.
Hoewel de val van Assad een absolute mijlpaal is, is het slechts een stap in een groter strijdtoneel. Het verwijderen van een tiran is niet voldoende. De recente geschiedenis toont talrijke voorbeelden waarin dictators werden vervangen, terwijl de onderliggende systemen die dergelijke regimes voortbrengen intact bleven. Nieuwe leiders vervingen al snel de oude dictators.
Deze onderdrukkende systemen zijn de erfenissen van koloniale overheersing. Het Westen heeft seculiere staatsmodellen opgelegd aan moslimbevolkingen, wat heeft geleid tot een vicieuze cirkel van onrechtvaardigheid en instabiliteit in Syrië en andere moslimlanden.
De Genève-conferenties over Syrië, zoals de Genève II-conferentie en de daaropvolgende resoluties, waaronder Resolutie 2254 van de VN-Veiligheidsraad, zijn een voortzetting van dit koloniale beleid. Het Westen dicteert hiermee dat elke verandering in Syrië uitsluitend in overeenstemming dient te gebeuren met het Westerse handvest, namelijk: een seculier en democratisch staatsmodel en geen islamitisch model. Dit is niets anders dan een voortzetting van het eerdere systeem en de dominantie van machtige Westerse landen. De opofferingen die het Syrische volk de afgelopen jaren heeft gebracht, waren juist om hier een einde aan te maken.
De strijders en burgers die offers brachten, deden dit met een visie op een rechtvaardige samenleving gebaseerd op de islam. Het is daarom cruciaal dat de moslims waakzaam blijven voor pogingen van buitenaf die de Westerse agenda’s dienen.
De val van Assad is een absoluut moment van triomf, maar ook een oproep tot voortdurende waakzaamheid en vastberadenheid. Islam, en niets anders dan islam, is de oplossing. De revolutie is pas voltooid met de oprichting van de Rechtgeleide Khilafah.
Okay Pala Directeur Mediabureau Hizb ut Tahrir Nederland