Vandaag was de publieke inauguratie van president Obama voor zijn tweede ambtstermijn. Vier jaar geleden stond hij ook op dezelfde plek en wist toen vele toehoorders -helaas ook sommige moslims- te bekoren met zijn eloquente toespraak over “verandering”. Zijn zoete woorden om het slechte imago van het Amerikaans buitenlands beleid te herstellen door ‘een reikende hand’ uit te steken naar de moslimwereld kwam al direct tot een abrupt einde toen hij opdracht gaf om de moslims in Pakistan met drones te bestoken. En ook vandaag tijdens zijn tweede inauguratietoespraak vallen de bommen nog steeds op de hoofdjes van de onschuldige moslimkindjes in Afghanistan, Pakistan en Jemen.
De slogan “verandering” die de Amerikanen al een aantal jaren hebben gehanteerd als hun paradepaardje heeft hen niet gebaat. Die enkele binnenlandse veranderingen die zij hebben doorgevoerd en de noodgedwongen veranderingen die zij ongewild hebben moeten ondergaan hebben zich op alle fronten vertaald in achteruitgegaan op zowel economisch als politiek vlak en niet te vergeten op internationaal vlak waar haar aanzien als grootmacht steeds meer beconcurreerd wordt. Amerika heeft te kampen met een ziekte, dat funest is voor iedere natie. In de geneeskunde is er namelijk een bepaalde stoornis waarbij lichaamseigen stoffen haar eigen lichaam aanvallen; autonome ziekte. En deze ziekte heeft zich geopenbaard in Amerika, de fundamenten waarop haar staat en samenleving zijn opgebouwd keren zich nu tegen haar en trekken haar in een neerwaartse spiraal naar beneden. Haar manier van leven, het kapitalisme, is haar eigen vijand geworden en valt haar meedogenloos aan en zal pas ophouden wanneer zij ophoudt te bestaan. Een simpele peptalk van Obama kan haar niet redden.
Echter, ironisch genoeg is de enige echte verandering welke in volle gang is, die in de islamitische wereld. De Oemma in diverse landen in de Islamitische wereld is bezig het juk van onderdrukking en westers hegemonie van haar af te schudden tezamen met het westerse gif aan corrupte ideeën en concepten die zij al meer dan een eeuw krijgt toegediend. De Oemma is in beweging, soms gestaag en soms met grote sprongen gaat zij met zekere schreden vooruit en keert steeds meer terug naar de bron die haar ooit leven gaf, en dat is niets anders dan Islam.
“O, gij die gelooft, geeft gehoor aan Allah en de boodschapper wanneer Hij u roept, opdat Hij u leven moge geven…”
Het is enkel een kwestie van tijd dat de eer en de kracht hersteld wordt en de Oemma verenigd wordt onder één Khalifah. Voorzeker, dit is een belofte van Allah swt en Zijn Profeet (saw) die we op de horizon zien schijnen. De vraag is niet of Allah swt de Oemma zal doen herleven en zal doen zegevieren over haar vijanden, maar de vraag is wat is ons aandeel daarin.
Okay Pala
Lidvertegenwoordiger van Hizb ut Tahrir Nederland