In reactie op Keulen: waar gaat het nu precies over?
Het massa-aanrandingsverhaal rond de jaarwisseling in Keulen, dat geheel in de lijn der verwachtingen heeft geleid tot een ware mediahype, kwam voor menig politicus in West-Europa als een geschenk uit de hemel. Het zouden 1000 Moslimmannen (en vluchtelingen) zijn met Noord-Afrikaans uiterlijk, die massaal Duitse vrouwen op een pleintje hebben aangerand. Vicepremier Lodewijk Asscher die befaamd is om het wegzetten van mensenmassa’s zei al direct: “De daders, een grote groep jonge Noord-Afrikaanse mannen, verdienen stuk voor stuk vervolging en straf.” Even leek het diep gekoesterde testosteronverhaal van Wilders gestalte te krijgen. Met grote gretigheid werd dit incident zonder enige nuance opgepakt, ingepakt en gepresenteerd aan het wijdere publiek om de verstoorde visie over Islam- en de vluchtelingenproblematiek bevestigd te zien krijgen. Hiermee werd een veelzeggend startschot gegeven voor het nieuwe jaar. Een die belooft nog moeizamer te zullen verlopen dan het voorgaande jaar.
Ook de minister-president van Nederland, Mark Rutte liet van zich horen. Hij benadrukte dit, door te zeggen dat ‘wie hier komt, zich moet aanpassen aan onze normen en waarden’ en die normen en waarden ‘blijven onvoorwaardelijk zoals ze zijn.’ Liftend op de hetze, speelde hij, met onjuiste informatie en gevaarlijke retoriek, in op de onderliggende angstsentimenten die bij velen aanwezig zijn. Dit, door de schijn te wekken dat het uitsluitend zou gaan om vluchtelingen. Terwijl nu gaandeweg steeds meer duidelijk wordt dat het helemaal niet gaat om het opgeklopte aantal van 1000 Moslimmannen, maar om negen Algerijnen, acht Marokkanen, vijf Iraniërs, vier Syriërs, een Irakees, een Serviër, een Amerikaan en twee Duitsers. Waarvan slechts de helft, 18 man de status van vluchteling heeft en tot op heden geen uitsluitende informatie beschikbaar is over de levensovertuiging van de daders. En zelfs, al was dat bekend, dan nog dienen de daders berecht te worden voor wat ze hebben gedaan en niet afgerekend te worden op hun afkomst of religieuze overtuiging.
Ook suggereert hij met het zeggen dat de normen en waarden in Nederland “zullen blijven en dat deze onvoorwaardelijk zijn”, dat de vluchtelingen erop uit zijn om dit te veranderen, dus met andere woorden een gevaar vormen. Dit is een valse veronderstelling, die nergens op gebaseerd is en enkel angst voedt. Deze vluchtelingen hebben alles achtergelaten in de hoop op een (beter) leven in een vreemd land wiens taal ze niet eens spreken, laat staan dat zij erop uit zijn om de normen en waarden van hun gastland te veranderen.
Daarnaast doet hij het voorkomen alsof deze vluchtelingen bepaalde waarden (lees: Islamitische waarden) zouden dragen die dit soort wangedrag toestaan, terwijl eenieder weet dat de Islamitische regelgeving inzake man-vrouw relaties in Islam gebonden is aan nobele morele regels. Als deze mannen, die zich vergrepen hebben aan de vrouwen zich hadden gehouden aan de Islamitische regelgeving, dan zouden ze in de eerste plaats niet aanwezig zijn geweest op het plein om de mis bij te wonen, en dan hebben we het niet eens over het verbod op het nuttigen van alcohol en diens consequenties en de strikte regels met betrekking tot omgang met vrouwen.
Ook in diverse publicaties en televisie-uitzendingen hebben ‘deskundigen’ zich niet alleen ondubbelzinnig uitgesproken tegen de aanrandingen, maar de focus verlegd naar Islam. Zo spreekt men nu al van een opkomende revolutie in Europa tegen Islamisering. Zij stellen dat de patriarchale structuur van Islam die de vrouw als minderwaardig zou beschouwen, ten grondslag ligt aan de aanrandingen. Dit soort polariserende ideeën vinden steeds meer gretig aftrek bij de gemiddelde burger, waardoor slogans zoals “we moeten opstaan om de blanke vrouw te beschermen” steeds vaker te horen zullen zijn.
Dit is gedeeltelijk correct, niet enkel de blanke vrouw dient beschermd te worden, maar alle vrouwen ongeacht hun afkomst en levensovertuiging dienen in alle veiligheid hun levens te kunnen leiden. Het stelselmatig verwijzen naar Islam als bron en oorzaak voor vrouwenonderdrukking is niet alleen tendentieus en demoniserend maar feitelijk onjuist. Als men de vrouwenonderdrukking serieus neemt, dan dient men de werkelijke factoren die bepalend zijn voor dergelijke wangedragingen te benoemen in westerse landen waar de seculiere liberale ideologie dominant is.
Uit een Europese enquête (Geweld tegen vrouwen: een Europese enquête, gepubliceerd in maart 2014) van de FRA, een EU-agentschap voor de grondrechten, blijkt dat naar schatting 13 miljoen vrouwen in de EU slachtoffer zijn geweest van fysiek geweld in de 12 maanden voorafgaand aan de enquête. En naar schatting 3,7 miljoen vrouwen zijn slachtoffer geweest van seksueel geweld voorafgaand aan de enquête. Bovendien blijkt dat een op de twintig vrouwen in Europa weleens is verkracht en meer dan de helft (55 procent) weleens het slachtoffer is geweest van seksuele intimidatie!
Uit deze cijfers blijkt dus dat het hier gaat om een ernstig structureel probleem dat niet simpel weggewuifd kan worden. De dominante normen en waarden van de seculiere liberale ideologie die betrekking hebben op het vrouwbeeld waar de politici hun mond van vol hebben, zijn op zijn zachtst gezegd problematisch. De groeiende seksualisering en objectificatie van vrouwen heeft onder andere invloed op de wijze waarop vrouwen door mannen worden bejegend. Dit zou het startpunt van de discussie moeten zijn in plaats van dat opportunistische politici vrouwenonderdrukking in de schoenen van vluchtelingen schuiven, om het vluchtelingen- en Islamdebat wederom aan te zwengelen en de angstsentimenten in de samenleving verder te voeden.
Aan de hand hiervan kan men dus stellen dat het volk slachtoffer is van het seculiere liberale model en dat de sluwe politici hen voorliegen door op krampachtige wijze een zondebok aan te wijzen. Hoe geloofwaardig denkt men dan over te komen bij de Moslims wanneer men van hen eist om de dominante normen en waarden van het liberale gedachtegoed dat ten grondslag ligt aan de vrouwonderdrukkende visie, eigen te maken? Dit terwijl wij Moslims het juiste alternatief hebben over het vrouwbeeld in Islam.
Okay Pala
Media vertegenwoordiger van Hizb ut Tahrir Nederland