Nederland zal definitief meedoen aan de luchtaanvallen in Syrië. Dat heeft het kabinet afgelopen vrijdag beslist. De Nederlandse gevechtsvliegtuigen die actief zijn in Irak zullen nu ook ingezet worden om Syrische doelen te bombarderen. De publieke opinie om ook Syrië te bombarderen is de afgelopen tijd zo sterk opgevoerd dat er opvallend weinig weerstand tegen is geboden vanuit de samenleving. Dit is onder meer toe te schrijven aan de doelbewuste propaganda om de militaire interventies te linken met ISIS. Zelfs kinderen die het jeugdjournaal volgen kunnen de beweegredenen zo uit hun hoofd opdreunen: het bestrijden van “ISIS” en “terrorisme.” De vraag die echter gesteld dient te worden is in hoeverre deze stelling correct is en of de Nederlandse overheid geen rookgordijn optrekt en haar volk bedriegt zoals zij haar eerder heeft bedrogen tijdens de invasie van Irak?

We hoeven namelijk niet al te diep te graven om te zien dat de waarheid het eerste slachtoffer is in tijden van oorlog. De recente Irakoorlog van 2003 staat nog vers op ons netvlies gebrand. Toen beriep men zich op de dreiging van zogenaamde massavernietigingswapens in Irak – die niet bestonden- om een militaire invasie in Moslimlanden mogelijk te maken. Nu wordt de dreiging van ISIS gebruikt om wederom een militaire en politieke interventie in Moslimlanden mogelijk te maken. Dit wil niet zeggen dat er helemaal geen dreiging uitgaat van ISIS gezien de recente aanvallen in Europa, maar dat het Westen deze dreigingen gebruikt om een publieke opinie te creëren om militair te interveniëren in Syrië voor een groter doel.

Het is namelijk correct dat de Amerikanen samen met haar coalitiepartners ISIS-doelen in Irak en Syrië bombardeert en dat het leeuwendeel van deze bombardementen uitgevoerd wordt door de VS. Echter, wanneer we in ogenschouw nemen dat het gemiddelde aantal bombardementen die de VS in 1991 in één enkele dag uitvoerde in Irak bijna even groot is als alle bombardementen die de VS sinds anderhalf jaar tijd heeft uitgevoerd op zogenaamde ISIS-doelen, dan is de conclusie snel getrokken: de VS stelt geen hoge prioriteiten aan het bestrijden van ISIS. Ook heeft zij geen haast volgens de voormalige Amerikaanse minister van Defensie Leon Panetta die er 30 jaar voor uitrekt. Al dit is geheel in lijn met de ‘’containment’’ strategie van de VS, zoals Obama dat vaker heeft benoemd. Deze heeft als doel heeft om ISIS binnen bepaalde grenzen te laten bestaan, grenzend aan het huidige Koerdische en Sjiitische deel. De blauwdruk voor deze onderverdeling van Irak in sektarische lijnen werd al eerder door de Amerikaanse topdiplomaat Paul Bremer ontworpen en in het leven geroepen toen hij middels de Voorlopige Autoriteit onder de Coalitie, Irak leidde van 2003 tot 2004.

De realiteit van Syrië is dat er een tiran aan de macht is wiens wandaden de wandaden van ISIS doen verbleken en meermalen bewezen heeft dat zij niet schuwt om chemische wapens en vaatbommen in te zetten tegen burgerdoelen. ISIS daarentegen vormt geen directe dreiging voor het Syrische regime aangezien zij buiten een aantal schermutselingen elkaar niet in het vaarwater lopen omdat zij beiden een gezamenlijke vijand hebben; het Syrische volk, die niet de autoriteit van het regime accepteert noch die van de groep ISIS.

In 2011, toen de volksopstand in Syrië pas was begonnen hebben we onze steun uitgesproken voor het volk dat in opstand kwam tegen het corrupte regime. Ook hebben we gezegd dat de basis voor deze benarde situatie gelegen is aan de jarenlange westerse steun aan de dictators in Syrië. En dat iedere westerse inmenging, hetzij politiek of militair, ongewenst is en enkel in het belang zal zijn van de westerse machten en tegen Islam en de belangen van de Moslims.

Zo heeft Amerika sinds het begin van de Syrische revolutie getracht om een politieke en diplomatieke oplossing te bewerkstelligen in de hoop de revolutie van het volk te kanaliseren richting een initiële overgangsregering en uiteindelijk tot een seculiere staat conform de westerse eisen. Dit wilde zij doen middels de zogenaamde “gematigde” en “liberale” Moslims aan hun zijde. Echter, geen een van haar initiatieven heeft zijn vruchten afgeworpen en zijn tot nu toe allen mislukt. Dit is omdat het Syrische volk al deze voorstellen heeft verworpen en een uitgesproken voorstander is van een Islamitische Staat (lees: geen ISIS) na de val van al-Assad.

Toen het besef bij de VS doordrong dat de zogenaamde “gematigden” en “liberalen” die een erg kleine minderheid vormen, nooit zullen worden geaccepteerd door het Syrische volk en met zekere stappen richting een overwinning tegen al-Assad traden, greep de VS in en liet Iran toe om al-Assad bij te staan in de strijd tegen het Syrische volk. Toen bleek dat ook de Iraanse hulp niet toereikend genoeg was, gaf men groen licht aan de militaire interventie van Rusland om Basjar een hand boven het hoofd te houden tegen de oppositie. Hierbij heeft de Russische luchtmacht alleen al in de afgelopen week 468 vluchten boven Syrië uitgevoerd en 1300 oppositie doelwitten getroffen. Dit met als doel om het regime overeind te houden en de oppositie te dwingen naar de onderhandelingstafel van Genève III.

Het getal 3 achter Genève verraadt dat de conferenties die vooraf zijn gegaan er niet in zijn geslaagd om een politieke oplossing te brengen voor de situatie in Syrië, waar de VS tevreden mee is. Tevens staat dit symbool voor de vastberadenheid van de oppositie die geen compromis wil sluiten met een moorddadig regime, en niets anders eist dan Islam als ordening voor hun samenleving en staatsinrichting.

De Nederlandse bommen die op aandringen van de VS gegooid zullen worden op Syrische doelen dienen enkel het Amerikaanse repressieve plan om de politieke wil van het Syrische volk te breken en haar politieke toekomst te verhinderen door hen een seculiere staatsvorm op te dringen. De Syrische helden hebben niet voor niets meer dan een kwart miljoen zielen opgeofferd om te eindigen zoals zij ooit begonnen zijn.

Daarnaast is het oorverdovend stil in de samenleving hierover en specifiek binnen de Moslimkringen. De Moslimorganisaties dienen hier een ferm en duidelijk Islamitisch standpunt in te nemen in solidariteit en broederschap met hun Moslimbroeders en zusters in Syrië. We dienen als Moslimgemeenschap de Nederlandse bommen op onze Moslimbroeders en zusters in Syrië ten strengste af te keuren. We dienen hier met allerhande legale middelen onze stem te laten horen in plaats van verzeild te raken en op te gaan in lokale kwesties die de Nederlandse overheid als agendapunt doordrukt.

Graag willen we hen herinneren aan de harteloze reactie van westerse staatsleiders toen bleek dat er geen massavernietigingswapens waren in Irak en dat als gevolg van deze leugen een populatie gelijk aan de inwoners van Amsterdam het leven is ontnomen en men een verdeeld Irak achterliet in totale chaos en puinhoop. En vervolgens deed men dit af met een simpele “sorry”.

” …En zij zullen niet ophouden, u te bevechten, totdat zij u van uw geloof hebben afgebracht, als zij kunnen…” (VBK Soera Al Bakara, aya 127 )