Bismillaahi ar Rahmaani ar Rahiem

Vraag:

In onze publicatie van 11-04-2018, aangaande de vergadering van Poetin, Rohani en Erdogan, werd er vastgesteld dat zij Amerikaanse belangen implementeren in Syrië, met als doel een seculier bewind onder Amerikaanse invloed te bewerkstelligen in het land. Poetin werkt daarom in coördinatie met Amerika in Syrië en staat tot haar dienst. Wat zit er achter de Amerikaanse aanval op Syrië, gezien het feit dat Poetin troepen heeft gestationeerd in Tartous en Hameim? Hoe kan het werk in coördinatie zijn met Amerika, terwijl Amerika haar troepen aanvalt in Syrië. En hoe kan er sprake zijn van een alliantie tussen Amerika, Groot-Brittannië en Frankrijk, terwijl hun belangen van elkaar verschillen? Verklaart u dit alstublieft voor ons Djazaak Allahoe gairan en excuses voor de snelheid van de vraag.

Antwoord:

1. Allereerst wil ik een deel van de vraag verbeteren. Amerika heeft geen Russische doelen geraakt in Syrië. Dit is evident, vanwege een verklaring van het Russische Ministerie van Defensie op 14-4-2018, waarin werd gezegd dat er doelen in hun omgeving en nabij hen werden getroffen. De Russen bleven stil, ondanks dat zij claimen Syrië en haar bevolking onder hun controle te hebben!

2. De Amerikaanse aanval is meer een disciplinaire maatregel geweest jegens Rusland, dan een aanval op Syrische chemische wapens. Op 14-4-2018 werden rond zonsopgang 10 doelwitten getroffen. Echter blijkt uit sommige reacties van militaire experts (vanochtend in de media), dat slechts een paar van deze doelwitten ook echt chemische installaties en/of onderzoekscentra betroffen. De meerderheid van de doelwitten waren namelijk militaire basissen.

3. Wat betreft de wijze waarop Rusland werd gedisciplineerd; ondanks haar diensten in Syrië ten faveure van Amerika, werd Ruslands trots gekrenkt. Zij probeerde haar activiteiten in Syrië uit te buiten en deed dit met arrogantie, alsof zij de teugels in Syrië in handen had. Zij ging verder dan wat toegestaan was, verder dan haar taakstelling en dat is namelijk het consolideren van de Amerikaanse invloed in Syrië. Niet het vervangen van Amerika. Dit is de reden waarom de aanval zich richtte tot de Russische zones, dichtbij de Russische posities, met als doel Rusland weer op haar plek te zetten. En in het geval zij weer in de fout gaat en haar activiteiten in Rusland uitbuit, met als doel zich voor te doen als een nieuwe invloedrijke speler binnen die regio, dan zal Amerika recht voor haar staan. Al zou Amerika de Russen hiermee moeten beledigen. Zo heeft de Russische ambassadeur in Washington dan ook gezegd, dat de Amerikaanse aanval een belediging was richting Poetin en niet enkel richting Rusland.

4. Maar waarom was de aanval meer gericht op het beledigen van Rusland, dan het aanvallen van haar basissen? Dit komt doordat het gezwets van Trump tot een paar dagen voor de aanval bleef aanhouden. Het was een boodschap richting het Syrische regime om haar basissen te verlaten. Dit is waarom hert verlies slechts beperkt bleef tot materiële, ondanks het feit dat er meer dan 100 raketten werden afgevuurd. De (impact)  hiervan was niet nieuw voor het (Syrische) regime, aangezien zij gewend is aan beledigingen. Zij is vernederd en gewend geraakt aan vernedering

5. In een verklaring van een Russische functionaris, verklaarde hij vanmorgen dat Rusland een klacht zou indienen bij de VN-Veiligheidsraad en deze werd uiteraard ingediend, waarna de Veiligheidsraad het besluit nam om te vergaderen om 15:00 uur (GMT). Met andere woorden, Rusland deed wat zwakke landen doen, wanneer de enige optie als reactie op agressie, klagen is. Rusland is aangevallen, ondanks dat haar basissen niet het doelwit waren. Dit is omdat zij in Syrië rondzwierf en zich voor even in de voormalige Sovjet-Unie waande (dacht onaantastbaar te zijn). Deze aanval heeft Rusland zoals eerder aangegeven, terug op haar plaats gezet. Rusland haalde het niet in haar hoofd om als reactie op de aanval, een materiële handeling te verrichten.

De politieke stupiditeit van de Russen toont aan dat zij zich blijven inspannen in Syrië, terwijl zij het uiteindelijk niet voor het zeggen hebben en het uiteindelijke besluit in de handen van Amerika ligt. Zij hebben niet geleerd van hun lange jaren in Egypte, toen Sadat hen met een ‘’pennenstreek’’ uit het land verwijderde. Dit was omdat Amerika het voor het zeggen had, maar de Russen dit niet realiseerden. Zij blijven tot op de dag van vandaag in herhaling vallen. Nu in Syrië. Zij voeren brute acties uit die in het voordeel van anderen zijn. Ze steken hun haat voor Islam en de moslims niet onder stoelen of banken. Deze wreedheden, uitgevoerd door Rusland en gesteund door Amerika, zullen niet gewist worden uit de gedachten van de moslims. De machtsverhoudingen zullen op een dag worden omgedraaid. Wij bidden dat dit spoedig zal zijn.

6. Wat betreft hetgeen vermeld wordt aangaande de alliantie tussen Amerika, Groot-Brittannië en Frankrijk, dit is niet echt een alliantie in de vorm van bondgenootschap tussen staten en het bestrijden van anderen. Dit gaat eerder om participatie met goedkeuring van Amerika, net zoals dat gebeurde in Irak en Syrië (met de formatie van de internationale coalitie, onder het mom van het bestrijden van terrorisme). Amerika ging toen akkoord met de bijdrage van Groot-Brittannië en Frankrijk. Dit hebben we reeds in details vermeld in eerdere publicaties.

7. Wat pijnlijk is, is dat de invloedrijke landen in de wereld, zich bemoeien in onze landen en het voor het zeggen hebben. Wij hebben geen staat die ons verenigt en onze glorie herstelt. Anders had Amerika zich gerealiseerd, in woord en daad, hoe zij belasting betaalde aan de Wali (gouverneur) van de Ottomaanse Staat in Algerije ((voor het bevaren van de Middellandse Zee)). Ook Frankrijk zou zich hebben gerealiseerd hoe zij om hulp smeekte bij de kalief van de moslims, Sulayman de Geweldige (Al-Qanoenie). Zij smeekte om hulp om haar gevangengenomen monarch te redden. Groot-Brittannië zou zich hebben gerealiseerd hoe zij haar excuses aanbood aan de ambassadeur van de Ottomaanse Staat in Londen, wegens het beledigen van de Profeet (صلى الله عليه وسلم), door een theatermaker. En wanneer vond dit allemaal? Toen de Ottomaanse Khilafah op haar zwakst was en de excuses moest accepteren. De reactie was anders veel krachtiger geweest.

Iedere moslim moet zich inspannen om te werken met Hizb ut Tahrir om de heerschappij van Allah te herstellen en de Khilafah Rasjida (rechtgeleide Kalifaat) volgens de methode van het Profeetschap te vestigen. Dan zullen Islam en de moslims zegevieren en zullen koefr en de koeffaar vernederd worden.

وَيَوْمَئِذٍ يَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ * بِنَصْرِ اللَّهِ يَنْصُرُ مَنْ يَشَاءُ وَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ

“En op die dag zullen de gelovigen verblijd zijn. Met de hulp van Allah. Hij helpt wie Hij wil. En hij is de Almachtige, de Meest Genadevolle.”[VBK: Soera Ar-Roem: ajaa 4-5]