Bismillaahi Rahmaani Rahiem

Vraag & Antwoord: De val van de Turkse lira

Vraag: De Turkse lira is met 14% meer gedaald op 10-8-2018 nadat de lira al op aanhoudende wijze met 21% daalde aan het begin van het lopende jaar. Deze val is nog meer toegenomen doordat de Verenigde Staten de importheffingen heeft toegepast op Turks staal en aluminium. Ook had het gevangenschap van de Amerikaanse pastoor in Turkije (sinds 2016) en het eisen van zijn vrijlating door Amerika, invloed op deze zaak. De vraag is, wat zijn de redenen van al deze gebeurtenissen? Waar zal deze crisis eindigen? Moge Allah u belonen.

Antwoord: Om het antwoord zo duidelijk mogelijk te maken, is het noodzakelijk de volgende kwesties goed te overdenken:

Ten eerste: De Lira valutacrisis en haar aanhoudende daling sinds (eerdere) perioden:

• De handel in de lira begon in 1927 en toen was de lira ongeveer hetzelfde waard als één dollar. Dit was na de val van de Khilafah en nadat ze gekoppeld was geweest aan goud en zilver. Vlak daarna begon het verhaal van de val van de lira, vanaf het jaar 1933. De dollar was toen net zoveel waard als twee lira. Vervolgens was er sprake van een aanhoudende val totdat één dollar gelijk stond aan 1.650.000 lira in 2001. De Turkse economie werd het meest incapabel dit probleem op te lossen en de staatskas kwam onder hevige druk te staan. De pro-Britse regering van Ecevit begon problemen te vertonen. Vervolgens kwamen de verkiezingen van 2002 en Erdogan en zijn partij wonnen deze en vormden een nieuwe regering met steun van de Verenigde Staten. Zijn regering nam een besluit om zes nullen (van de lira dollar verhouding) te verwijderen en het parlement stemde hiermee in. Men begon hiermee te handelen op 1-1-2005 en toen begon men met de waarde van één dollar als 1,79 lira. Echter was dit niet lang het geval. Vanaf het jaar 2013 begon de lira opnieuw te vallen en heeft het een grote val gemaakt in 9 maanden tot het begin van het jaar 2014 toen het 30% van haar waarde verloren was geraakt en deze val is niet gestopt tot op vandaag de dag. De regering van Erdogan poogde een grens te stellen aan de val en de stabiliteit te behouden, maar was hier niet in geslaagd. De lira bleef vallen tot het begin van het jaar totdat op de helft van 2018 het 21% in waarde was verminderd ten opzichte van het begin van het jaar, ofwel binnen zes maanden.

• Vervolgens kwam er op 26 juli van dit jaar een crisis aan de oppervlakte drijven, en dat was nadat zowel Trump als zijn vice president Mike Pence sancties zouden opleggen aan Turkije indien ze pastoor Brunson niet direct zou vrijlaten. Vervolgens begon de lira nog meer te dalen aan het einde van de maand juli ten opzichte van de dollar. Een dollar werd 4,91 lira terwijl dit 4,76 lira was voordat de centrale Turkse bank haar besluit had uitgevaardigd om het rentetarief op 17,75% te houden, zonder dit te laten stijgen. De Turkse Centrale Bank bleef de rente gelijk houden, wat tegen de verwachting dat deze zou stijgen in ging na de enorme stijging tot het hoogste niveau in 14 jaar. De bank hield de repo transactieprijzen[1]een week lang hetzelfde op 17.75% en de lira daalde tot 4.91 tegen een dollar na eerder op 4.7604 gestaan te hebben en een ongeveer 20% van zijn waarde verloren te zijn sinds het begin van het jaar (Sky News Arabia, dinsdag 24 juli 2018).

• Hierna kwam de mededeling van het besluit van Trump op Twitter en versnelde de val van de lira verder tegen de dollar. En om de crisis te beperken snelde Ankara naar het sturen van een delegatie met aan het hoofd de viceminister van buitenlandse zaken van Turkije op 7-8-2018 om te onderhandelen met zijn Amerikaanse evenknie en een oplossing te vinden voor de crisis aangaande pastoor Brunson. Echter de onderhandelingen tussen de twee partijen brachten geen resultaat. Net toen de delegatie uit Amerika wilde vertrekken om terug te gaan naar Turkije op 9-8-2018 gooide Trump nog meer olie op het vuur door op vrijdag 10-8 2018 te twitteren dat de importheffingen voor Turkije op staal en aluminium verhoogd worden. Voor aluminium werd dit verhoogd met 20% en staal met 50%. Vervolgens viel de lira opnieuw verder, totdat het op een nieuw niveau kwam welke 7.24 lira was tegen de dollar door vroege onderhandelingen in Azië en de Stille Oceaan. De Turkse valuta heeft 40% van haar waarde verloren ten opzichte van het begin van het jaar. En in de tweede week van augustus verloor de lira ongeveer 20% van haar waarde tegen de dollar. Trump had vervolgens nog toegevoegd: ‘Ik heb zojuist een bevel uitgevaardigd om de importheffingen van staal en aluminium te verdubbelen’ (https://arabi21.com/10-8-2018)

• Aldus begon de monetaire crisis tussen Amerika en Turkije, aan de oppervlakte leek het alsof dit allemaal ging om de kwestie van pastoor Brunson en de wens van de Amerikaanse president om het deel van zijn fundamentalistische Christelijke kiezers tevreden te stellen, net een aantal maanden voordat de tussentijdse verkiezingen van het Congres zullen plaatsvinden. Voor wat betreft de realiteit van de kwestie van pastoor Brunson, dit wordt gebruikt om de werkelijke redenen voor de ineenstorting van de lira te verbergen, en dat is een politieke crisis waar de Verenigde Staten van profiteert om een klap uit te delen aan Europa, hetgeen we zullen uiteenzetten. Dit is omdat de beginselen van de crisis reeds aanwezig waren voor het geschil tussen de Turken en Amerikanen. En de Turkse regering heeft de verkiezingen vervroegd van november 2019 naar juni van dit jaar. Dit was om de opstapelende problematiek van de crisis mogelijk gevolgen zou hebben voor de verkiezingen. Dit heeft Erdogan zelf erkend toen hij zei: “Dankzij het vervroegen van de verkiezingsdatum zullen we voorbereid zijn op de impact van de vernietigende economische schokken. Indien we dit niet gedaan hadden, dan zouden we niet in staat zijn om uit deze periode te komen zonder grote verliezen te lijden.” (Al Agbaar at Toerkiyya 20-4-2018). Met andere woorden, de achteruitgang van de waarde van de lira vond plaats vóór de kwestie pastoor Brunson alsmede vóór het verhogen van de importheffingen. Daarnaast was Brunson gevangen sinds 2016 en daarom heeft het geen betekenis dat Amerika omwille van hem maatregelen zou treffen jegens Turkije in deze periode. En al helemaal niet omdat het bekend is hoe weinig de Verenigde Staten eigenlijk geeft om religie en mensenrechten.

• Voor wat betreft de werkelijke redenen achter de extreme val van de Turkse valuta, dit is terug te voeren tot een aantal redenen waarvan de belangrijkste de volgenden zijn:

A – De grote omvang van de lening, vooral vanuit de private sector, de afgelopen tien jaren. De Turkse Staatskas openbaarde in juli 2017 dat de totale buitenlandse schuld van Turkije 438 miljard dollar heeft bereikt en dat ze het plan had 11 miljard te betalen van 43 miljard in het jaar 2018 . Het Turkse departement wat gaat over de staatskas heeft gezegd in een verklaring welke uitgegeven op 31-10-2017 dat ze: “Van plan is 10,92 miljard dollar te betalen als onderdeel van een bedrag welke ongeveer 43,1 miljard dollar zal bedragen om de schuld te verminderen in het jaar 2018”.  De inflatie is op dat moment opgelopen tot meer dan 10%” (Al Anadol 31-10-2017).  En zo begonnen de alarmbellen hard af te gaan tot op het punt dat de Turkse schatkistadviseur recentelijk heeft verklaard dat “de totale buitenlandse Turkse schuld in het eerste kwartaal van het jaar vanaf de datum 31-3-2018 466,1 miljard dollar bedraagt” (Al Anadol 29-6-2018). Hierbij is het noodzakelijk erop te wijzen dat een belangrijk deel van deze schuld te herleiden is naar oorspronkelijk overheidsprojecten. Echter de privésector heeft de uitvoering en financiering gedaan omdat de regering van president Erdogan de laatste 10 jaar geprobeerd heeft de overheidsschuld te verlagen door deze projecten uit te laten besteden aan de privésector welke schulden van buitenaf heeft opgebouwd om dit ten uitvoer te brengen. Daarom draagt de privésector vandaag de dag een deel van deze schuld en dit is een politieke list geweest zodat de regering altijd op zou kunnen scheppen over haar lage buitenlandse schuld.

B- Het handelstekort tussen de import en export is toegenomen met 37,5% in vergelijking tot het jaar ervoor totdat het de 77,06 miljard dollar heeft bereikt in het jaar 2017 zoals het ministerie van douane en handel van Turkije heeft verklaard op 2-1-2018. En dit wordt betaald in harde valuta. De exportwaarde van Turkije bedroeg 157,1 miljard dollar terwijl de export 234 miljard + 156 miljoen dollar bedroeg in het jaar 2017 (Turkse radio en televisie 1-2-2018). Hieraan toegevoegd is het inflatiepercentage welke Turkije met officiële cijfers heeft gepresenteerd middels de officiële Turkse rekenkamer op 3-8-2018 over het inflatiepercentage in het land, dat het 15,85% heeft bereikt (Anadol 3-8-2018). Dit is de eerste keer dat het met deze cijfers steeg sinds het jaar 2003 toen de partij van Erdogan aan de macht was gekomen wetende dat het doel van de centrale bank was de inflatie te verlagen tot 5% zodat het gelijk zou staan met de Europese maatstaf. Echter hij slaagde hier niet in en het percentage kwam op 8% te staan en rees verder tot 10% in het vorige jaar om uiteindelijk vandaag de dag uit te komen op 16%.

C- De ratingbureau’s[2]verlaagden het economisch niveau van Turkije op een wijze dat het druk uitoefende op de Turkse lira en het vertrouwen in de Turkse economie afnam. Een ratingbureau genaamd ‘Moody’s’ heeft op 4-14-2018 gewaarschuwd tegen de zwakke Turkse valuta en de Turkse schuldinflatie toen ze zei: “De chronische zwakte van de Turkse valuta heeft een negatief effect op de classificatie van haar staatsschuld en vormt een probleem voor haar economie” en wees op ‘lage deviezenreserves van Turkije” (Reuters 14-4-2018). Dit bureau heeft haar rating van Turkije verlaagd van Ba1 naar Ba2 op 13-3-2018. Erdogan werd daarop woedend zeggende: “De ratingbureau’s streven ernaar om Turkije in problemen te brengen en gaf aan dat de geldmarkten niet te serieus genomen zouden moeten worden’ (Turk Press 13-3-2018). Rating bureau Standard and Poors heeft Moody’s gevolgd door op 2-5-2018 de Turkse rating te verlagen  in een onverwachte stap; dit ratingbureau verklaarde haar besluit om de Turkse rating van BB te verlagen naar BB-. Ze heeft het volgende gezegd: “De verlaging van de rating is te herleiden uit onze zorg betreffende de verslechtering van de inflatievooruitzichten en de langetermijndaling van de wisselkoers van de Turkse valuta (Reuters 2-5-2018).  Ook het ratingbureau Fitch heeft hen beiden gevolgd in hun kredietbeoordeling toen ze zei in een verklaring: “De kredietbeoordeling van Turkije is gedaald van BB+ naar BB vanwege de toegenomen inflatie, tekorten op de lopende rekening en dubbelzinnigheden in het Turkse economische beleid” (Turk Press 14-7-2018). Het is bekend dat de ratingbureau’s van kredieten een rol spelen in het beïnvloeden van de economische situatie op een wijze dat ze bijvoorbeeld de economische problemen van een land verbloemen en er geen licht op werpen, zoals voor vele jaren het geval was geweest met Turkije. Aan de andere kant kunnen ze ook een sluier oplichten of de zaken vergroten wegens specifieke politieke motieven, zoals nu het geval is bij Turkije. Op deze manier worden schuldeisers bang gemaakt om nog meer aan Turkije te lenen en zullen ze hun geld eerder terugeisen. Dit verhoogt de vraag naar harde valuta op de markt om de schulden af te lossen wat de lira doet dalen.

Ten tweede:Hier is het noodzakelijk om onszelf af te vragen: als de crisis van de lira zich al langer voordeed, waarom wordt er dan juist in deze periode zoveel druk op haar gezet doormiddel van de kwestie pastoor Brunson en de verhoging van de importtarieven? En vervolgens de val van de lira in deze versnelling alsof de spanningen tussen Turkije en Amerika zijn om de lira te raken? Dit is namelijk een gevaarlijke kwestie en zou gezien kunnen worden als een oorlogsverklaring. Hierbij hoort minimaal op gereageerd te worden door de banden met elkaar te verbreken en terug te trekken uit de NATO, etc. Echter niets van dit heeft plaatsgevonden. Wat is dan de werkelijke realiteit van de kwestie? Opdat de kwestie helder wordt noemen we de volgende punten:

• De Trump administratie heeft als adoptie altijd een sterke dollar retoriek te hanteren tussen alle andere valuta’s in de wereld en met name tegenover de euro. Het heeft gebruik gemaakt van de lage rente in de Eurolanden en heeft bij haarzelf de rente verhoogd zodat de er kapitaalmigratie zou ontstaan van Europa naar Amerika opdat men gebruikmaakt van deze hogere rente. Amerika verwachtte dat de verplaatsing van kapitaal de euro zou doen verlagen ten opzichte van de dollar, echter het resultaat was niet zoals zij wensten. De euro bleef stijgen ten opzichte van de dollar. Dit kwam omdat de centrale Europese bank begon met de uitvoer van praktische plannen om haar monetaire beleid te versterken en de obligatieaankopen verminderde of staakte, wat men ook wel kwantitatieve versoepeling[3]Dit leidde tot de overdracht van kapitaal van de Verenigde Staten naar Europa en Azië in het streven naar een beter rendement op investeringen. Toen Trump hierin faalde, leunde hij op het verminderen van de import en het verhogen van de export zodat de balans in zijn voordeel zou schieten en de dollar zou versterken. Hij begon met het opleggen van heffingen op sommige importwaar. Daarom verklaarde de Amerikaanse minister van handel Wilbur Ross op donderdag 31-5 2018 dat zijn land de volgende dag op vrijdag hoge importheffingen zal leggen op staal en aluminium welke geïmporteerd worden vanuit Europa, China, Mexico en Canada (www.dw.com31-5-2018).

• Echter leidde al deze politiek voor Trump niet tot de gewenste versterking van de dollar ten opzichte van de euro. Desalniettemin lijkt hij zijn stok te hebben gevonden in de val van de Turkse lira door er meer druk op te zetten. Vervolgens deelt hij hiermee een klap uit aan de geldmarkt in Europa door angst te zaaien vanwege de grote financiële banden tussen Europa en Turkije omdat de meeste investeringen in Turkije Europees zijn. Dit steeg in het jaar 2017 met 42%. De grootste omvang van Turkse ruilhandel is met Europa welke 160 miljard dollar was in 2017 waarvan het voordeel meer was voor de laatstgenoemde. Daarnaast begonnen de twee partijen met het aanpassen van de douane unie, welke ondertekend was in 1995, met als doel de ruilhandel te vergroten tot 200 miljard dollar binnen een anderhalf jaar en dat dit zou stijgen naar 500 miljard dollar binnen vijf jaar, zoals geuit door de Turkse minister ven economische zaken Nihat Zeybekci (Sjarq al Awsat 9-29-2017). Terwijl de omvang van de ruilhandel toenam tussen Turkije met Amerika tot 18,7 miljard dollar met daarbij de toename van Amerikaanse import naar Turkije met 7,2% binnen 11 maanden in het ambtstermijn van Trump (Anadol 21-1-2018). Derhalve zal elke opschudding in de Turkse economie en vervolgens de Turkse lira angst en zorgen veroorzaken over de Europese economie. Deze financiële angst welke Trump verwacht zal een zogenaamde overwinnende klap vormen in het voordeel van de dollar.

• De Europese markt is daadwerkelijk geraakt door de daling van de Turkse lira:

• De Europese Centrale Bank maakt zich in toenemende mate zorgen over de blootstelling van banken in de eurozone aan de situatie in Turkije, met name de Franse bank BNP Paribas en de Spaanse bank BBVA en de Italiaanse bank UniCredit. Bij deze drie banken zijn de grootste activiteiten in Turkije en de bankaandelen van deze drie verlaagden met ongeveer 3%. Europa was dus geraakt door hetgeen gaande is in Turkije vanwege haar investeringen daar en de schulden welke Turkije aan haar heeft en de omvang van de ruilhandel tussen de twee partijen.

• Volgens de meest recente cijfers van de Bank voor Internationale Betalingen (BIB) zijn de uitstaande schulden van Europa aan Turkije ongeveer 224 miljard dollar (ongeveer 200 miljard euro), waarvan het leeuwendeel afkomstig van Spaanse banken. Deze banken zijn bang dat zij worden blootgesteld aan een crisis in Turkije en daarom begonnen de aandelen van deze Europese banken te dalen met de val van de lira met percentages welke schommelen tussen de 10 en 20 procent vanwege haar leningen aan Turkije (Sky News 31-5-2018).

• Er is een andere zorgwekkende zijde aan deze Turkse schulden en dat is dat zij niet in staat zijn om de schulden af te lossen. Turkse investeerders hebben collectief een schuld aan Spaanse banken van 82,3 miljard dollar en aan de Franse banken 38,4 miljard dollar terwijl ze een waarde aan leningen bij Italiaanse banken hebben uitstaan van 17 miljard dollar waarbij het om een mengsel gaat van eigen en vreemde valuta’s. Vanuit hier komen de waarschuwingen in Europa. De Spaanse bank BBVA en de Italiaanse UniCredit en de Franse BNP Paribas hebben waarde in aandelen verloren en tevens heeft de daling van de waarde van de lira invloed gehad op capaciteit van Turkije om hun leningen af te betalen wat zou leiden tot een nog grotere impact op grote schaal Europa.

• Er zijn rapporten die erop wijzen dat Turkse grote bedrijven een schuld hebben van meer dan 220 miljard dollar. Deze bedrijven zijn naar de regering gegaan met het verzoek dat zij zullen worden beschermd tegen hun schuldeisers na de val van de lira. Vanonder deze bedrijven is Doğuş Holding welke geleid wordt door miljardair Ferit Şahenk, die de banken verzocht om de schulden te herstructureren met vreemde valuta in miljarden dollars. Tevens worden er schattingen vermeld dat de totale omvang van schulden waarvan de herstructurering is verzocht ongeveer 20 miljard dollar betreft.

• De Federatie van Kamers van Industrie en Handel in Duitsland hebben medegedeeld dat ongeveer 6500 Duitse bedrijven binnen Turkije geraakt worden als gevolg van de onduidelijke situatie waar de Turkse economie mee te kampen heeft (lebanon24.com13-8-2018).

Ten derde:Aldus is de focus op de lira crisis met deze vrije val van haar het resultaat van Amerikaans handelen welke een hevige schok wilde geven aan de Europese economie. Het gevolg hiervan was dat dit een klap zou geven aan de euro en deze zou dalen ten opzichte van de dollar. Dat deze Amerikaanse druk op de lira gevolgen zou hebben voor het leven van de mensen in Turkije, kan Trump erg weinig schelen. Ook al kent iedereen de arrogantie van Trump om elke concurrerende munt met de dollar, met zijn bloedvergietende cowboymentaliteit, aan te vallen. Echter het meest betreurenswaardige is dat Erdogan dit niet door had en was overvallen door hetgeen Trump uitvoerde en verbaasd was dat Trump dit kon doen met zijn bondgenoot vanwege een pastoor. En daarom zei hij in een bijeenkomst in de stad Onye met uitzicht op de zwarte zee: “Het is een gedurfde fout en een poging om Turkije te onderwerpen door bedreigingen te uiten vanwege een pastoor”. Hij voegde daarbij toe: “Ik spreek degenen in Amerika opnieuw aan: Wat een schande voor jullie. Jullie willen jullie strategische partner en NAVO bondgenoot verruilen voor een pastoor” (website Al Anbaa’ 12-8-2018). Vervolgens spreekt hij Trump aan smekende en betreurend dat Turkije veel diensten heeft verricht voor Amerika en omwille van haar heeft gestreden. Dit is terug te lezen in een artikel van Erdogan met als titel: “Hoe zie jij de crisis met de Verenigde Staten” welke is gepubliceerd op de website van New York Times op 11-8-2018 waarbij Erdogan zegt: “Turkije en Amerika zijn strategische partners en NAVO bondgenoten sinds 60 jaar en zij hebben gezamenlijke moeilijkheden doorstaan in de Koude Oorlog en hetgeen erna kwam. Turkije heeft zich gesneld om de Verenigde Staten te hulp te schieten op elk moment voor lange jaren en onze strijdmachten hebben samen met hen gevochten in Korea en in de donkerste tijden van de rakettencrisis in Cuba. En wij hebben een aandeel gehad om de crisis te bedaren door de V.S. toe te staan Jupiter raketten in ons land te stationeren. Turkije heeft haar troepen gestuurd naar Afghanistan om een NATO-missie uit te voeren toen Amerika aan het wachten was op haar vrienden en bondgenoten om een antwoord te geven op degenen die verantwoordelijk zijn geweest voor de terroristische aanslagen van 11 september”. Zo heeft Erdogan zijn loyaliteit aan Amerika en vijandschap aan Islam en moslims geopenbaard en werd beloond door totaal geen waardering hiervoor te ontvangen.

Ten vierde:Voor wat betreft de uitkomst van deze crisis tussen Amerika en Turkije en het probleem van de Turkse lira, wij verwachten het volgende:

• Het doel van de Amerikaanse druk op de Turkse lira welke leidde tot de vrije val van de lira was om angst te bezorgen aan Europa en de Europese economie te raken waardoor de euro zou dalen. Dit, vanwege de nauwe financieel-economische banden tussen Europa en Turkije. Dit alles zou zeker kunnen leiden tot de daling van de waarde van de Euro tegen de dollar: De Euro was erg geraakt op de vrijdag nadat de krant Financial Times had bericht van twee bronnen dat de Europese Centrale Bank zich zorgen maakte over de Spaanse, Italiaanse en Franse banken en hun blootstelling aan de Turkse economie. Op dit moment is de euro 1,13655 dollar waard en dat is de meest nabije positie van de Amerikaanse munt ten opzichte van de euro sinds juli 2017, ofwel meer dan één jaar (Reuters 13-8-2018). Derhalve, wanneer Trump de Euro een klap zal geven op een manier waarop zijn arrogantie verzadigd is, dan zal hij de lira weer opnieuw steunen via de ratingbedrijven zoals dit gedaan is toen Erdogan in 2003 aan de macht kwam en de lira erg laag zat en de economie verstoord was in de regeerperiode van Ecevit. Vervolgens maakten zij een economische zeepbel door de economie te verheffen middels elkaar opvolgende leningen doormiddel van Amerikaanse invloeden en haar handlangers en de rating van de Turkse lira werd verhoogd. Zo was de bevordering van de groeiende economie in Turkije gebaseerd op leningen en op rente gebaseerde schulden.

• Voor wat betreft de invloed van de heffingen, deze impact is gering. De export van Turks staal naar Amerika is iets meer dan een miljard dollar (Al Yawm Assaabi’ 2-8-2018). Dit heeft dus weinig invloed op een land waarvan haar export in 2017 meer was dan 157 miljard dollar (Bawwabatoe as sjarq 2-1-2018). Het is alsof men gewoon twijfels wilde zaaien over de Turkse economie en vervolgens een donkere atmosfeer te creëren voor de Turkse lira zodat dit een schok zou zijn voor de Europese economie en dus ook de euro. Dit omdat er hechte economische financiële banden zijn tussen Turkije en Europa.

• Voor wat betreft de pastoor, hij verbleef reeds twee jaar in gevangenschap en de situatie was altijd stabiel tussen Amerika en Turkije. Echter op dit moment heeft Trump hem gebruikt voor de verkiezingen en tevens om een atmosfeer van spanning te creëren tussen Turkije en Amerika wat zou helpen in het verstoren van de geldmarkten. De pastoor is dus een helpend middel in deze crisis maar niet de oorzaak ervan. Daarom, wanneer hetgeen gebeurt met de euro voldoende is, waarvan verwacht wordt dat dit niet lang gaat duren, dan zal deze pastoor gewoon overgedragen worden aan Amerika terwijl het gezicht van Erdogan beschermd zal zijn of zelfs zonder dat deze beschermd zal zijn.

• Voor wat betreft het lijden van het Turkse volk vanwege de ineenstorting van de lira en vervolgens het rijzen van de prijzen en de moeilijkheid van het leven, dit interesseert Trump, zijn agenten en degenen waarmee hij samenwerkt, helemaal niets. Hopelijk zullen deze volgelingen en aanhangers van hem tot inzicht komen dat zij geen enkele waarde hebben bij hun meesters indien het profijt dicteert aan deze meesters dat zij met hun moeten doen wat nodig is, zelfs al zou dit betekenen dat ze deze volgelingen moeten vernederen en zwart moeten maken.

Samengevat:

De crisis welke gecreëerd is door Trump door importheffingen op te leggen en de kwestie van de pastoor en de verlagingen van de kredietbeoordelingen van de lira door de ratingbureau’s en de geopenbaarde Turkse schulden, enzovoort, en hetgeen gebeurde met de daling van de lira; de bedoeling van deze crisis, voor de persoon die goed kijkt, is het creëren van angst in Europa en het verstoren van de Europese economie en uiteindelijk de verlaging van de euro ten opzichte van de dollar. Dit is vanwege de hechte financieel economische relatie tussen Turkije en Europa en heeft daadwerkelijk gezorgd voor de daling van de waarde van de euro.

En omdat Erdogan valt onder de invloedsfeer van Amerika, wordt er niet verwacht dat deze crisis nog lang zal aanhouden. Echter zal dit eindigen, wanneer Trump de daling van de euro voldoende vindt, ook al in het geval het geen overwinnende klap zal zijn waar hij zo op hoopt. Zoals Trump het was die de crisis begon zal hij deze ook weer stoppen en er misschien voor zorgen dat Erdogan geen gezichtsverlies zal lijden, of misschien ook wel. Vervolgens zal de pastoor vrijgelaten worden en de heffingen worden opgeschort of worden verlicht. Ook zullen de ratingbureau’s de waardering van de Turkse economie weer stabiliseren nadat de betaling van de schulden worden uitgesteld door nieuwe schulden aan te gaan. Vervolgens zal de prijs van de lira weer verbeteren ookal  zal het misschien niet meer op hetzelfde niveau zijn als vóór de crisis. Trump en Erdogan zullen dan weer hun warme banden met elkaar aanhalen alsof er nooit iets gebeurd is.

En zo loopt dit verder. Op het moment dat de belangen van hun meesters dicteren dat zij moeten worden vernederd,dan doen zij dit. Sterker nog, indien het belang dicteert dat zij moeten worden afgezet dan doen zij dit. En dit is hetgeen reeds eerder gebeurd is met hun aanhangers, denken zij dan niet na?

إِنَّ فِي ذَلِكَ لَذِكْرَى لِمَنْ كَانَ لَهُ قَلْبٌ أَوْ أَلْقَى السَّمْعَ وَهُوَ شَهِيدٌ

“Voorwaar daarin is een vermaning voor wie een hart heeft of gehoor terwijl hij getuige is”

12 Dhoel Hijjah 1439
23-8-2018 NC

[1]Repo’s staan voor repurchase agreement – Engelse term voor financiële transactie waarbij gelijktijdig effecten worden verkocht en gekocht en alleen de afwikkelingsdata verschillen. Wordt vooral door centrale banken gebruikt om de geldmarkt te beïnvloeden. In de praktijk gaat het om niet meer dan het lenen van geld door commerciële banken tegen onderpand van effecten. Zie ook reporente.

[2]Een bedrijf dat de kredietwaardigheid beoordeelt van uitgevende instellingen van bepaalde vormen van schuldbewijzen (obligatieleningen), alsmede de schuldbewijzen zelf.

[3]Kwantitatieve versoepelingof vrijer vertaaldkwantitatieve geldverruiming(in het Engelse financiële jargon aangeduid alsquantitative easing, QE) is een vorm van directe geldschepping door een centrale bank, waarbij deze effecten (zoals staatsobligaties) aankoopt met voor dat doel gecreëerd geld. Kwantitatieve versoepeling wordt beschouwd als een noodmaatregel om prijsstabiliteit te bewerkstelligen. In de nasleep van de kredietcrisis en de eurocrisis is ze door diverse centrale banken toegepast.