Vraag:Mag een vrouw samen met een rijinstructeur in de auto stappen om rijlessen te nemen, zonder dat een mahram haar vergezelt? Ervan uitgaande dat een lesauto een openbare plek is en geen privéauto is en je dan geen mahram nodig hebt. Begaat de rijinstructeur een zonde door een vrouw rijles te geven als zij niet begeleid wordt door een mahram?

Antwoord:Het klopt dat een lesauto een openbare en niet een privé plek is, maar de aanwezigheid van de echtgenoot of een mahram van de vrouw is in dit geval verplicht.

Als zij dat niet doet dan begaat zij een zonde en dat geldt ook voor de rijinstructeur als hij haar zonder aanwezigheid van haar mahram rijles geeft.

De uitleg:

1 – Allah heeft regels voor de vrouw ten aanzien van het openbare leven opgesteld:

– verplicht (woedjoeb)

– aanbevolen (mandoeb)

– toegestaan (moebaah)

Dus de vrouw moet zich in het openbare leven houden aan deze drie punten.

Deze punten worden in twee categorieën verdeeld:

In de eerste categorie is het, om zich aan deze punten te houden, niet noodzakelijk dat de mannen en vrouwen samen en/of gemengd zijn (gemengd betekent dus bij elkaar zijn en met elkaar praten)

Bijvoorbeeld: Het lopen op straat, naar de moskee gaan, het gaan naar een openbaar park, enz. Het is voor de vrouw niet toegestaan om gemengd met mannen deze dingen te doen. Zoals is uitgelegd in Goddelijke oordelen moet er in de Islam altijd een scheiding zijn tussen mannen en vrouwen. Zolang dat wat voor de vrouw in de Goddelijke oordelen is toegestaan, maar niet noodzakelijk gemengd hoeft te zijn, blijft dit oordeel onveranderd. Dus als een vrouw naar de moskee, haar familie gaat of naar een openbaar park gaat, lopend of met de auto (rekening houdend met de afstand die is toegestaan om af te leggen zonder mahram), dan moet ze dat doen zonder zich te mengen met niet-mahram mannen, zonder samen met hen te zijn of met hen te praten. Dus ze stapt in de bus en praat niet met de mannen die bij haar in de buurt zijn, ze loopt in een park zonder zich te bemoeien met de mannen die daar zijn.

Voor deze zaken in het openbare leven, is het niet noodzakelijk dat de vrouw vergezeld wordt door een mahram. Ook is het niet noodzakelijk dat er aparte ingangen zijn bij openbare parken, of aparte straten voor mannen en vrouwen. Het zijn dezelfde ingangen en straten waar iedereen zich kan begeven zonder dat er sprake hoeft te zijn van de bovengenoemde punten.

Dit geldt voor alle zaken die in de Islam voor een vrouw zijn toegestaan waarbij het niet noodzakelijk is dat mannen en vrouwen bij elkaar zijn of zich met elkaar bemoeien.

In de tweede categorie is het wel een noodzaak dat mannen en vrouwen bij elkaar komen, bijvoorbeeld: het kopen en verkopen, verpleging van patiënten, onderwijs, algemene wetenschappelijke lezingen, handel in industrie en landbouw. Voor deze gevallen gelden aparte Goddelijke oordelen die deze samenkomst van mannen en vrouwen ordenen binnen de grenzen van de Islamitische wetgeving.

Bij het bidden in een moskee is het wel noodzakelijk dat mannen en vrouwen bij elkaar komen en waar een aparte Goddelijke oordeel over is, dat de voorste rijen voor de mannen zijn en de achterste voor de vrouwen, zonder dat er een mahram bij haar hoeft te zijn.

Bij het verrichten van de hadj is het noodzakelijk dat mannen en vrouwen bij elkaar komen, zonder ze van elkaar te scheiden. Daarvoor zijn er de bekende Goddelijke oordelen betreffende de hadj zowel voor mannen als vrouwen.

Voor het verzorgen en verplegen van patiënten is het in sommige gevallen wel noodzakelijk dat mannen en vrouwen bij elkaar komen. Daarvoor gelden ook aparte Goddelijke oordelen die toestaan dat de plek van de ziekte gezien wordt, al is het in het gebied van de aura etc.

2 – Bij het krijgen of geven van rijlessen is het wel nodig dat mannen en vrouwen bij elkaar komen, wanneer het niet mogelijk is om rijinstructrices voor alleen vrouwen en alleen rijinstructeurs alleen voor mannen te hebben, hiervoor zijn er specifieke Goddelijke oordelen.

Na het bestuderen van het feit “rijden” wordt het volgende duidelijk:

Het leren autorijden betekent dat het een één op één situatie is tussen de rijinstructeur en de leerling, want zulke lessen worden niet in groepsverband gegeven. Het doel van de samenkomst van vrouwen en mannen beperkt zicht tot één man en één vrouw, en niet zoals in een moskee of bij openbare lezingen waar het doel van de samenkomst geldt voor groepen en er dus geen sprake kan zijn van “khalwa”, het alleen met z’n tweeën samen zijn. Bij deze samenkomst van groepen was het probleem de rijen van mannen en vrouwen, daarom kwam het Goddelijk oordeel waarin werd gezegd dat de rijen van mannen en vrouwen gescheiden moesten zijn, zonder dat in dat oordeel werd ingegaan op “khalwa” en mahram.

Bij het rijles krijgen in een speciale lesauto, heeft de reden van samenzijn betrekking op beiden, op de instructeur en de leerlinge, daarom is er in dit geval sprake van “khalwa” en het vergroot de kans dat de man en de vrouw met elkaar gaan praten over dingen die geen betrekking hebben op de rijles. Daarom moet de “khalwa” doorbroken worden en het gemengd zijn moet zich alleen beperken tot de rijles, dit kan alleen door de aanwezigheid van een mahram, want de Profeet (saw) heeft gezegd: “Een man mag absoluut niet alleen bij een vrouw zijn zonder de aanwezigheid van haar mahram”. Deze hadieth is overgeleverd door Moeslim. Daarom is het verplicht dat een mahram van de leerlinge tijdens de rijles aanwezig is. Dus als het niet mogelijk is om een vrouwelijke rijinstructeur te vinden dan gelden de bovenstaande regels.

Samengevat is het dus wel toegestaan voor een vrouw om in de lesauto plaats te nemen naast de rijinstructeur onder de voorwaarde dat er een mahram met haar mee gaat. Indien er geen mahram aanwezig is, dan begaat zij in dit geval een zonde en dit geldt ook voor de instructeur die een vrouw rijles geeft zonder dat haar mahram mee is.

Opmerking: De vrouw moet zich in alle gevallen van het openbare leven houden aan de Goddelijke oordelen betreffende de kleding, haar aura moet bedekt zijn, dus ze moet een jilbaab en een khimaar, zoals vastgesteld in het Goddelijk oordeel, dragen.

18 Ramadan 1427 h

10 oktober 2006 m