Frankrijk verbiedt nu ook de islamitische jilbab op scholen

Minister Gabriel Attal, de nieuwe minister van Onderwijs in Frankrijk, kondigde een verbod aan op het dragen van een ‘abaya’ op scholen. Moslimstudentes mogen voortaan geen lange jurken meer dragen als ze naar school komen. Volgens de minister daagt het dragen van een abaya het secularisme uit. Hij noemde de abaya-jurk “een religieus gebaar, duidelijk bedoeld om de veerkracht van de republiek te testen in de seculiere veilige haven die een school hoort te zijn.”

De abaya is een soort lange jurk die meestal over andere kleding wordt gedragen. Het is belangrijk op te merken dat de discussie niet gaat over of de abaya een traditioneel of islamitisch kledingstuk is. De reden voor het verbod op het dragen van een abaya is volgens de minister dat het wordt beschouwd als een religieuze uiting van de islam. Het probleem is dus niet het soort uiting, maar de bron van deze uiting, namelijk de islam. Het verbod op de abaya is dus feitelijk een verbod op een islamitisch kledingvoorschrift voor moslimvrouwen, de jilbab.

Om deze reden werd het dragen van de hoofddoek (evenals het dragen van de niqab) jaren geleden al verboden op scholen en andere publieke ruimtes. Dit wordt bevestigd door de volgende woorden van de minister: “Wanneer je een klaslokaal binnenloopt, zou je de religie van de leerlingen niet aan hun uiterlijk moeten kunnen herkennen.” Los van de discussie over de zogenaamde ‘vrijheden’ betekent dit ook dat elke uiting van de islam verboden zou moeten worden. Iedereen zou er namelijk uit moeten zien als de witte seculiere Fransman of Française, dus zonder hoofddoek, zonder niqab en zonder buitenkleding.

Deze anti-islamitische sentimenten zijn diepgeworteld in de Franse samenleving, zodanig dat een verbod op de jilbab van moslimvrouwen op scholen positieve reacties heeft ontvangen van bijna het gehele politieke spectrum, van rechts tot links. De rechtse oppositiepartij Les Républicains verwelkomt het verbod en heeft aangegeven dat ze al meerdere keren hebben aangedrongen op een verbod. Ook de linkse Socialistische Partij verwelkomt het verbod door te stellen dat het gerechtvaardigd is aangezien “de abaya een duidelijke religieuze uiting is.” Zelfs een vakbond van schooldirecteuren reageerde positief op het nieuws, omdat volgens hen de regels nu verduidelijkt zijn.

Het verbod op de jilbab past in een bredere politieke context in Frankrijk die specifiek gericht is tegen de islam en moslims. Er zijn talloze voorbeelden van dit discriminerende en repressieve beleid: van het beledigen van Allahﷻ, de Profeet ﷺ en de islam tot het verbod op religieuze uitingen, moskeeën en islamitische organisaties.

Dit is dus wat het seculiere gedachtegoed de mens te bieden heeft: gedwongen assimilatie. Dit betekent dat de aanvallen op islamitische heiligheden, uitingen en symbolen zullen toenemen. Frankrijk loopt voorop in Europa wat betreft het harde beleid tegen de islam en moslims. De rest van de westerse landen volgt dit Franse model gestaag op; het is slechts een kwestie van tijd voordat dezelfde kwesties zich in Nederland zullen voordoen. Dit wetende zijn we als moslimgemeenschap voldoende voorbereidt hierop of wachten we de volgende onvermijdelijke klap gewoon af om het vervolgens te incasseren?

Okay Pala Directeur Media Bureau Hizb ut Tahrir Nederland