Bedreigen om moslimkindjes met een vrachtwagen aan te rijden; het amorele resultaat van een falend minderhedenbeleid
De Haagse as-Soenna moskee kreeg onlangs een verontrustende brief, waarin gedreigd wordt met een aanslag op onschuldige moskeegangers en islamitische scholen. De afzender(s) dreigt met het inrijden op kindjes met een vrachtauto, als de as-Soenna moskee niet harder haar best doet tegen “jullie gewelddadige vrienden” en “de radicaliteit” niet achterwege laat.
De brief is gericht tot de as-Soenna moskee, maar tegelijkertijd gaat er een dreiging uit naar alle moslims. Of de afzender(s) daadwerkelijk van plan is om zoiets vreselijks te ondernemen, of enkel probeert angst in te boezemen -ongeacht welke reden dan ook-, één ding staat vast. De anti-islamsentimenten in westerse landen nemen steeds vaker serieuze en precaire vormen aan.
Denk bijvoorbeeld aan de recente aanslag op moskeegangers bij de Finsbury Park Mosque in Londen, waar een terrorist met een bus inreed op een menigte mensen, enkel omdat zij moslims zijn. En de vele haatreacties die daarop volgden van mensen die ten prooi gevallen zijn aan de anti-islampropaganda.
Vooral in deze context mag een dreiging om kindjes en onschuldige mensen omver te rijden nooit lichtzinnig opgevat worden. Het is bloedserieus. De verzoeken van moslimorganisaties om op korte termijn extra voorzorgsmaatregelen te treffen, om islamitische instellingen te beveiligen is daarom geen overbodige luxe.
Sterker nog, het nalaten daarvan is een criminele daad. Iedere eventuele terreuraanslag op moslims, die resulteert uit nalatigheid is de verantwoordelijkheid van de staat.
Een dergelijk verzoek is begrijpelijk en legitiem, maar wij weten ook dat het nooit ingewilligd zal worden, hooguit op lokale- en tijdelijke basis. En zelfs als alle islamitische instellingen constant beveiligd zouden worden door extra politiemensen in te zetten, veiligheidscamera’s op te hangen en al het andere dat daarvoor nodig is in te zetten. Dan rest de vraag: is dit de manier om samen te leven? Is dit de manier om moskeeën, scholen en andere instellingen veilig te stellen en de moslimgemeenschap te beschermen? Is dit de omgang met andersdenkenden in de samenleving?
De anti-Islamsentimenten
De dubbele moraal is dat de staat waar bescherming van gevraagd wordt, al decennialang zelf stelselmatig de anti-islamsentimenten in de Nederlandse samenleving voedt. En met succes, gezien een aanzienlijke deel van de samenleving deze sentimenten draagt.
Wat hieraan bijgedragen heeft is het anti-islambeleid van de overheid, in de vorm van een bot assimilatiebeleid om de “andere niet welgezinde ideeën” die de andersdenkenden hebben, uit de samenleving te verbannen. Dit heeft zij gedaan door enerzijds anti-islammaatregelen door te voeren om repressief en preventief op te treden tegen uitsluitend de leden van de moslimgemeenschap.
Denk maar aan het monitoren van de moslimgemeenschap op “radicalisering”, kliklijnen voor “radicale” moslims, paspoorten afnemen en moslimkinderen uit huis plaatsen zonder een gerechtelijk besluit! En anderzijds door aan de lopende band de symbolen, de gebruiken, normen en waarden van Islam en de moslims aan te vallen door die te demoniseren en te kleineren.
Dusdanig dat bijna alle politieke partijen, de aanpak van Islam en de moslims, tot een belangrijk agendapunt hebben gemaakt om meer stemmen te werven. De media kent, enkel “negatief” nieuws over Islam en de moslims een hoge nieuwswaarde toe, terwijl “positief” nieuws geen of nauwelijks nieuwswaarde heeft.
En dan hebben we het niet eens over de geframede, verdraaide of vooringenomen nieuwsberichten, televisie- en radioprogramma’s en opiniestukken. De enkele “positieve” berichten die uit de samenleving komen, die de krantenkoppen halen – die meestal ook nog eens gedaan worden uit economisch oogpunt – zoals de felicitatie van de Parfumerie Douglas Nederland die de moslims een “Prettig Suikerfeest” toewenste op facebook, worden op de sociale media weggehoond met haatreacties zoals: moslimknuffelaars en dergelijke xenofobe verwensingen.
De discussie over veiligheid van de moslimgemeenschap dient daarom niet gevoerd te worden over de veiligheidsmaatregelen die getroffen moeten worden, aangezien dit slechts symptoombestrijding is. De discussie zou gevoerd moeten worden over de oorzaak en bron, waarom de moslimgemeenschap niet veilig is of zich niet veilig voelt in Nederland.
Zolang we als moslimgemeenschap niet de koppen bij elkaar steken en geen eenheid vormen om een krachtig weerwoord te bieden tegen dit discriminerende beleid, zal onze situatie nimmer verbeteren.
Sterker nog, we zullen nog meer uit elkaar gedreven worden en bewust of onbewust verworden tot een speelbal van het overheidsbeleid, dat ons in deze situatie heeft gezet. Zoals de dreiger(s) dat opmerkt in zijn brief: “Protesteer dus wat harder tegen jullie gewelddadige vrienden en laat de radicaliteit achterwege… anders wordt Europa onaangenaam voor jullie.”
Zo zie je maar dat zelfs intense samenwerking met de overheid en deelname aan zogenaamde de-radicaliseringsprojecten geen baat hebben gehad. De eerste die wordt bedreigd is de welwillende as-Soenna moskee.
Okay Pala
Mediavertegenwoordiger van Hizb ut Tahrir Nederland