Zalloom

De geleerde Abdoel Qadiem Bin Yoesef Bin Abdoel Qadiem Bin Yoenes Bin Ibrahiem asj Sjaikh Zalloem. Hij is geboren in het jaar 1342 H, 1924 AD in Al Khaliel uit een bekende familie, die bekend staat om haar vroomheid en godvrezendheid. Zijn vader (Rahimahoe Allah) kende de Koran uit zijn hoofd en was een docent in de tijd van de Khilafah staat.

De oom van zijn vader, Abdoel Ghaffar Younes Zalloem, was een moefti in Al Khaliel in de tijd van de Khilafah. De familie Zalloem was een van de families die de moskee van de profeet Ibrahiem dienden. Zij waren namelijk verantwoordelijk voor de dienst van de afdeling van Ya’koeb (as), en zij hesen de vlag op de minbar op de vrijdag en bij andere aangelegenheden.

De Khilafah deelde de taken voor het onderhoud van de Ibrahimi moskee uit onder de bekende families van Al Khaliel, en de families beschouwden dat als een eer.

Sheikh Abdoel Qadiem Zalloem groeide op in Al Khaliel tot zijn vijftiende en volgde daar zijn basisopleiding in de Al-Ibrahimi school. Vervolgens besloot zijn vader hem naar Al Azhar te sturen om daar Fiqh te studeren en om een drager van de da’wa tot Allah te zijn. Hij stuurde hem op zijn vijftiende naar Caïro in het jaar 1939 waarna hij zijn doctoraat in de Shari’a in 1947 behaalde, met de specialisatie in de jurisprudentie.

Gedurende de Palestijns – Israëlische oorlog organiseerde hij jongeren om vanuit Egypte terug te keren naar Palestina om de jihad te voeren. Echter toen hij naar Palestina terugkeerde was het bestand al ingegaan en was de strijd al beslecht, waardoor hij niet aan de strijd heeft kunnen deelnemen, ondanks dat dit zijn intentie was. Hij was zeer geliefd onder zijn medestudenten waar hij de bijnaam ‘’de koning’’ kreeg vanwege zijn goede presteren.

Toen hij terugkeerde in Al-Khalil in 1949 is hij werkzaam geweest als docent in Bethlehem gedurende 2 jaren, en na 1951 was hij docent aan een school in Al-Khalil, de Oussamah bin Al-Munqidh school.

Hij maakte kennis met Sheikh Taqi Uldien Al-Nabahani in 1952 waarna hij regelmatig naar Al Qoeds afreisde om met hem samen te werken en te discussiëren over de partij. Hij werd lid van de partij op het moment dat het werk begon en was onderdeel van het leiderschap van de partij vanaf 1956. Hij stond bekend als een goede spreker en hij was geliefd bij de mensen. Hij gaf op de vrijdag voor en na het vrijdagsgebed lessen in de moskee waar zeer veel mensen op afkwamen. In 1954 en 1956 heeft hij deelgenomen aan de verkiezingen voor afgevaardigden, maar slaagde er niet in verkozen te worden door de vervalsing van de stemresultaten door de staat. De staat heeft hem jarenlang gevangen gezet in de woestijngevangenis Al-Jifr totdat Allah hem een uitweg schonk.

Hij was met recht de oprechte helper voor de grondlegger van de partij en een bode voor de grote zaken. Nooit heeft hij geaarzeld en hij stelde de da’wa boven alles, boven zijn gezin en kinderen, en boven al het vergankelijke wereldse. De ene dag was hij in Turkije, de volgende in Irak, de dag erna in Egypte en Libanon, en vervolgens Jordanië. Waar de Emir hem ook om vroeg, hij was altijd paraat om de waarheid uit te dragen. Zijn taak in Irak was een belangrijke taak, een taak die enkel echte mannen konden dragen. Een taak die hij van de Emir opgedragen had gekregen en waar hij een grote rol in speelde.

Nadat de Emir kwam te overlijden werd hij gekozen om de verantwoordelijkheid te dragen en hij heeft dit met grote inspanning gedaan, totdat de da’wa midden en zuid oost Azië bereikte. De da’wa bereikte gedurende zijn leiderschap zelfs Europa en andere werelddelen.

Hij bleef de da’wa en de verantwoordelijkheid dragen tot hij ver in de 80 was en verlangde om zijn Heer te ontmoeten nadat hij meer dan tweederde van zijn leven de da’wa had uitgedragen. Daarom deed hij afstand van het Emiraat van de partij en droeg deze over op 17/3/2003.

Na 40 dagen van de overdracht van het emiraat kwam de grote Sheikh te overlijden in Beiroet op 29/4/2003. In Al Khaliel zijn om zijn overlijden diverse condoleance huizen geopend waar ongekend veel mensen op afkwamen uit Al Khaliel en alle andere dorpen en steden in Palestina, evenals dat vele condoleances zijn verstuurd vanuit de diverse werelddelen, de Arabische wereld, Azië, en Europa, om het medeleven te getuigen aan zijn familie.

Hij stond bekend om zijn onomwonden standvastigheid in de waarheid, daarbij niets en niemand vrezend. Hij stond tevens bekend om zijn nederigheid, goede manieren en kalme zenuwen. Hij leefde altijd achtervolgd door de tirannen totdat hij kwam te overlijden.

 

De volgende boeken zijn van zijn hand:

Democratie is een systeem van koefr.

De fondsen in de Khilafah staat.

Het Islamitische oordeel over: klonen, abortus, reageerbuis baby’s, leven en dood.

De methode van Hizb ut Tahrir ter verandering.

Introductie tot Hizb ut Tahrir

De Amerikaanse campagne tegen de Islam.

De kruisvaart van George bush tegen de moslims.

De aardverschuivingen binnen de financiële markten.

De onvermijdelijke botsing van beschavingen.