Volgens een artikel dat op 27 augustus gepubliceerd werd door het media agentschap Inter Press Service, hebben de prostitutie en de sekshandel van vrouwen vanuit en in Irak epidemische proporties aangenomen en stijgende. Sommige rapporten beschrijven ook dat meisjes uitsluitend worden vast gehouden om de seksuele behoeften van de VS militairen tegemoet te komen die zijn gestationeerd op een luchtmachtbasis in het land. In juni dit jaar, plaatste het Ministerie van Buitenlandse Zaken van de VS, Irak op zijn Niveau 2 van de ‘watchlist’ van landen van mensenhandel, net boven het slechtste niveau in zijn wereldwijde classificatie systeem voor deze misdaad. Ondanks de spiraalsgewijs bewegende aard van deze afschuwelijke misdaad, hebben de democraties regerende instituties van Irak weinig gedaan om het probleem op te lossen en zijn ze er niet in geslaagd om wetten te maken om de overtreders effectief te vervolgen. Eerder zijn het de slachtoffers die vaak gestraft zijn terwijl de daders straffeloos worden gelaten door de diepgewortelde corruptie van de autoriteiten. In tegenstelling tot dit wordt verondersteld dat bepaalde bordeeleigenaars nauwe banden onderhouden met het Ministerie van Binnenlandse zaken.

Dr. Nazreen Nawaz, de Centrale Media Vertegenwoordiger van Hizb ut Tahrir becommentarieerde, ‘‘De Irakese vrouwen blijven de dure prijs betalen van de oplegging van het defecte democratische systeem door de Westerse overheden op hun land. Jammer genoeg, was dit resultaat een onvermijdelijk gevolg van dergelijke overheden die Irak modelleren op hun eigen seculaire, liberale, democratisch systeem dat er zelf niet eens in is geslaagd om de waardigheid van vrouwen binnen hun eigen landen te beveiligen. In maart dit jaar, beschreef een wetshandhaving bulletin van de FBI dat seks handel in de VS een ‘probleem met epidemische proporties’ en dat 300.000 Amerikaanse kinderen gevaar liepen om slachtoffer te worden van sekshandelaren. Momenteel zijn er 1.6 miljoen kinderen onder de 18 opgepakt uit de seks handel van de VS. In Europa, schatten ambtenaren dat er elk jaar meer dan 200.000 vrouwen en meisjes – een kwart van de wereldwijde vrouwen handel – uit Midden- en Oost-Europa en de vroegere Sovjetrepublieken wordt gesmokkeld en als slaven prostituees worden – bijna de helft wordt naar West Europa getransporteerd en een kwart eindigt in de VS. Terwijl in India, ‘de grootste democratie van de wereld’, met zijn 100 miljoen mensen, de meeste vrouwen en meisjes betrokken zijn in de mensenhandel.’’

‘‘Wereldwijd, is het seculaire, liberale, democratische systeem, waar de mensen de rol als wetgever hebben toegeëigend, totaal ongeschikt gebleken in het beschermen van de waardigheid van vrouwen. De seksuele vrijheid en de vrijheid van eigendom binnen het kapitalisme, die gedreven worden door onverzadigbare drang naar profijt, waar alles te koop is – met inbegrip van de waardigheid van vrouwen – heeft toestemming gegeven voor de seksuele objectificatie van vrouwen in reclame, vermaak, pornografie, en prostitutie. Dit heeft de seksuele uitbuiting van vrouwen genormaliseerd en ongevoelig gemaakt, wat een klimaat produceert dat rijp is voor ‘seksuele marketing’ van vrouwen.’’

‘‘Het is daarom niet minder dan schandalig dat de Westerse overheden in hun gedrang om te profiteren van omvergeworpen dictators nu hun tussenkomende handen uitstrekken naar Tunesië, Egypte, en Libië om de verwezenlijking van ‘democratische’ instituten te helpen die miserabel hebben gefaald binnen hun eigen staten en er niet in zijn geslaagd om de waardigheid van vrouwen te beschermen en dit de ernstige aandacht en status te geven die het verdient. Verder moeten degene in de Arabische wereld die debatteren over dat het liberalisme, het secularisme, en de democratie, eerder dan Islam, de weg zijn voor het beveiligen van de rechten van de vrouw, zich afvragen of zij wensen om een model van bestuur te omhelzen dat ook wereldwijd een model is geweest voor de schending van de waardigheid van vrouwen. Is het werkelijk wijs om te geloven dat een dergelijk systeem de veiligheid voor vrouwen kan produceren wanneer de Westerse staten die op dergelijke principes zijn gevormd voor meer dan een eeuw hebben gefaald om dit te bewerkstelligen? Zijn zij gewillig om het zelfde lot van de vrouwen van Irak, Afghanistan, India, en het Westen te riskeren onder een dergelijk systeem wanneer zo velen in het gebied hun bloed voor een rooskleurigere toekomst hebben geofferd?’’

‘‘Echte verandering in Irak, Afghanistan en de Arabische en Moslimwereld vergt radicale verandering. Het vereist de totstandbrenging van de Khilafah die de bescherming van de waardigheid van vrouwen op het niveau van het beschermen van het leven zelf plaatst, dat ideeën zal promoten die bevorderlijk zijn voor het veiligstellen van een kijk van eerbied voor vrouwen binnen de maatschappij, welke zware straffen zal afdwingen voor elke vorm van objectificatie of uitbuiting van vrouwen, en die hele legers zal mobiliseren om de waardigheid van één vrouw te beschermen. Voorzeker, dit is het systeem dat de steun verdient van degene die oprecht wensen om de onderdrukking in rechtvaardigheid om te zetten voor hun landen.’’

Centraal Media Bureau van Hizb ut Tahrir