Op vrijdag 11 januari jl. kondigde de Franse president François Hollande, de Franse militaire interventie in Mali aan. Op dezelfde dag werden er luchtaanvallen uitgevoerd. De Franse minister van Buitenlandse Zaken, Lauren Fabius onderstreepte het belang van de militaire interventie door te stellen dat het noodzakelijk was om de ‘terroristische’ groepen een halt toe te roepen.

Echter eind 2012 zei François Hollande net voor zijn officiële Afrika tour, dat hij historische “fouten” van het Franse regime zoals kolonialisme en slavernij zou aankaarten en de focus wilde leggen op de toekomst van Afrika en in het bijzonder de economische mogelijkheden. Bovendien legde hij de nadruk op het feit dat er geen Franse troepen ingezet zullen worden voor een mogelijke toekomstige militaire operatie tegen de islamitische militanten in Noord- Mali. “Wij kunnen niet interveniëren in het gebied van de Afrikanen, maar wij kunnen logistieke ondersteuning en training bieden, maar Frankrijk zal niet ingrijpen”. Echter zijn charme offensief en toezeggingen verdwenen als sneeuw voor de zon toen de Franse diepgewortelde drift om te koloniseren de kop opstak.

Kort na de Franse interventie riepen meerdere landen hun steun uit waaronder ook Nederland. Frans Timmermans, minister van Buitenlandse Zaken pleitte voor een versnelde trainingsmissie in Mali. Hij zei: ‘”De Franse acties zijn dringend nodig om een snelle opmars van islamitische terroristen in Mali te stoppen.’

Dit soort valse stemmingmakerij en het inboezemen van angst om een militair ingrijpen te rechtvaardigen, ligt ons allen nog fris in het geheugen. Zo zou Saddam in Irak in het bezit zijn van massavernietigingswapens en Engeland zou maar liefst drie kwartier verwijderd zijn van een catastrofale aanval van buitenaf. Wat achteraf een grote mythe is gebleken met 1,7 miljoen onschuldig doden en een verscheurd land tot gevolg. Nu zijn het de Islamitische groepen in Noord-Afrika die de “enge” Sjari’a willen invoeren en wanneer er niet tijdig wordt opgetreden dan zullen de moslimlegers binnen niet al te lange tijd met hun “Sjari’a” aan de poorten van Europa staan.

Kortom: Mali, de voormalige Franse kolonie is opnieuw het doelwit van westerse machten en een nieuw hoofdstuk in de ‘oorlog tegen terreur’. Getuige de jarenlange steun aan despoten in de regio en in andere moslimlanden, is het overduidelijk dat deze interventie er niet is om de Malinese bevolking te helpen zoals de protagonisten van de interventie stellen, maar in navolging van de bloedige interventies in moslimlanden. Opnieuw een manier om de regio te domineren om westerse politieke en economische belangen te waarborgen onder het voorwendsel van humanitaire hulp en de strijd tegen terreur. En de Nederlandse overheid toont opnieuw haar VOC-mentaliteit door deze interventie breed te steunen.

Ondanks de kunstmatige grenzen zijn de moslims als één natie en is een aanval op de moslims in Mali, een aanval op de eer van alle moslims. Het bewustzijn onder deze natie wordt met de dag groter dat in afwezigheid van een verenigd politiek leiderschap, het moslimbloed goedkoop is en dat de Westerse machten hun strijd tegen Islam en de moslims nooit zullen beëindigen. Derhalve roept Hizb ut Tahrir de moslims op om te werken voor de terugkeer van de Khilafah opdat de continue exploitatie van de moslims wordt beëindigd.

De Profeet (saw) heeft gezegd:

“Voorwaar, de imam (Khalifah) is als een schild, van waarachter jullie vechten en door wie jullie beschermd worden.” (Imam Moeslim).

Okay Pala

Lidvertegenwoordiger van Hizb ut Tahrir Nederland