Hizb ut Tahrir Nederland


Gebiedsverbod Sjeich Fawaz Jneid onderdeel van anti-islambeleid

De komkommertijd is definitief voorbij. De diepgewortelde haat tegen Islam kon niet langer worden bedwongen. De overheid stond te popelen om de nieuwe “Tijdelijke Wet bestuurlijke maatregelen terrorismebestrijding” in werking te stellen. Zo moest Sjeich Fawaz Jneid het ontgelden met een gebiedsverbod en zelfs de ondertekenaars van de verklaring, ter ondersteuning van Fawaz, werden al direct neergezet als een fout salafistisch clubje met een “anti-liberaal” verleden.

We zien dat er in Nederland een verontrustende ontwikkeling gaande is, waarbij de overheid zich steeds repressiever opstelt tegen de moslimgemeenschap en haar ziet als een potentieel kweekvijver van gevaar voor de samenleving. Het gaat niet specifiek om Sjeich Fawaz Jneid, maar om structureel beleid dat iedere moslim raakt.

Met dit nieuwe maatregelenpakket kan moslims, die een “onwelgevallige” boodschap verkondigen–zonder veroordeling – een meldplicht, gebiedsverbod of contactverbod worden opgelegd, zelfs zonder dat daar een gerechtelijke procedure aan voorafgaat. Dit geldt uitsluitend voor moslims.

Dit is wat we de afgelopen jaren consistent hebben geroepen en iedere keer bevestigd hebben zien worden. We hebben meerdere malen middels campagnes, conferenties en verklaringen aan de bel getrokken, om dit anti-islambeleid aan de kaak te stellen en de moslimgemeenschap aan te sporen om hier een eenheid tegen te vormen.

Zo hebben we eind 2014 in een pamflet, voorafgaand aan onze intensieve bewustzijnscampagne het volgende gezegd:

“Het handelen van de overheid op basis van niets anders dan enkel verdenkingen, is de ultieme belichaming van wetteloosheid en dictatoriaal gedrag, waarbij andersdenkenden het moeten ontgelden. Ook is voor eenieder duidelijk dat dit maatregelen zijn die niet enkel Moslims treffen die zogenaamd “extremistisch” zijn, maar dat het alle Moslims in Nederland treft, omdat zij allemaal door het zijn van een Moslim in deze doelgroep vallen en potentiële “extremisten” en “radicalen” zijn.”

“En daarom zijn wij de campagne “Samen tegen anti-Islambeleid” begonnen en roepen wij alle Moslims op, mannen en vrouwen, jong en oud, om deel te nemen aan deze campagne, om deze vijandige houding van de politiestaat tegen ons en onze kinderen te stoppen.”

En in 2016 hebben we de moslimgemeenschap opgeroepen om een eenheid te vormen op punten die ons binden.

“Het doel is om gezamenlijk in gesprek te gaan over de huidige situatie van de moslimgemeenschap in Nederland en de uitdagingen waarmee zij kampt. U kunt hierbij denken aan het pleidooi voor een ”Europese Islam”, de motie tegen salafisme, een verbod op halal slachten, een aanstaand niqaabverbod, het assimilatiebeleid en de toenemende islamofobe sentimenten in de samenleving.”

En “Het is nu belangrijker dan ooit dat we als moslimgemeenschap gezamenlijk het gesprek aangaan en een blok vormen tegen de voortdurende Islamhetze.”

Het gebiedsverbod is slechts het resultaat van een oud stigmatiserend anti-islambeleid, dat de Nederlandse overheid al een geruime tijd voert.

Daarom dienen we als moslimgemeenschap de discussie niet enkel te beperken tot specifieke onderdrukkende maatregelen, maar de discussie veel breder te trekken en het anti-islambeleid (waar al deze maatregelen hun oorsprong vinden) te confronteren.

#samentegenantiislambeleid

Okay Pala

Mediavertegenwoordiger van Hizb ut Tahrir Nederland

Deel op social media

De officiële meningen van Hizb ut Tahrir zijn die welke zijn opgenomen in verklaringen in naam van de verschillende provinciale bureaus (Wilajaat), de verschillende media bureaus van Hizb ut Tahrir, en de verklaringen van de officiële woordvoerders en media vertegenwoordigers van Hizb ut Tahrir. Enige andere verklaring, zelfs als deze gepubliceerd is op officiële websites of in magazines, is de mening van de auteurs van de artikelen en niet de van Hizb ut Tahrir. Toestemming is gegeven om alles wat gepubliceerd is door Hizb ut Tahrir of de websites van Hizb ut Tahrir te kopiëren, citeren of publiceren, op voorwaarde dat het citaat trouw blijft aan de betekenis, zonder selectieve citaten welke de betekenis vervormen of welke een onjuiste interpretatie portretteren, en op voorwaarde dat het citaat wordt toegeschreven aan de bron.

Hizb ut Tahrir | Nederland