Zoals iedereen ondertussen wel weet hebben wij, de jongeren in Nederland van Hizb ut Tahrir, de voorbije weken op vreedzame wijze campagne gevoerd tegen het in Nederland gecreëerde klimaat van voortdurende belastering en belediging van Islam en de moslims. Deze campagne genaamd “Halt! Tegen het lasteren van Islam” kende enerzijds als doel om de moslims bewust te maken van de plicht die op hun schouders rust om zich uit te spreken tegen belastering en belediging van hun religie. Anderzijds was het doel om met de mensen in de Nederlandse samenleving in contact te treden. Om hen te informeren over de pijn die de moslims voelen wanneer zij en hun religie op platte, barbaarse wijze belasterd en beledigd worden. En meer algemeen om de door dit klimaat van belastering en belediging veroorzaakte onrust in de samenleving aan te kaarten.

Sommige mensen hebben in reactie op de campagne beweerd dat “negeren” de beste manier van omgang met belastering en belediging is. Maar zij vinden de realiteit als een aanklacht tegen zich. Het klimaat van belastering en belediging in Nederland is gekomen op het moment dat dat degenen die middels belediging en belastering hun kortzichtige doelen proberen te realiseren ten tonele verschenen. Omdat voor lange tijd niemand is opgestaan om te zeggen: “Halt deze misdaden!”, groeiden deze misdadigers in vertrouwen. En omdat niemand opstond hebben zij zich feitelijk aangemoedigd gevoeld om voort te gaan met hun misdaden, en om verder te gaan in hun misdaden. Hun belasteringen en beledigingen werden derhalve alsmaar ernstiger en kwaadaardiger. En alhoewel Islam en de moslims zich altijd het mikpunt van de belastering en belediging hebben gevonden, heeft gans de Nederlandse samenleving de effecten van deze plaag van belastering en belediging gevoeld. Want de belediging en belastering probeert de mensen te misleiden tot angst, wantrouwen, tot haat, en zaait daardoor onrust en verdriet in de samenleving. Sinds de komst van deze misdadigers is het klimaat voor wat betreft respectvol samenleven in Nederland dan ook danig verslechterd. En dit is voor eenieder die het wil zien waarneembaar.

Het resultaat van de campagne “Halt! Tegen het lasteren van Islam” is dat meer dan 25.000 handtekening zijn verzameld, van zowel moslim als niet-moslim Nederlanders. Veel mensen in Nederland realiseren zich dus blijkbaar dat dit in Nederland plaatsgevonden heeft. Dat in Nederland door sommigen bewust een klimaat van belastering en belediging gecreëerd is, en dat dit enkel kwaad heeft gebracht. En dat dit, voor het welzijn van allen, een halt toegeroepen moet worden.

Vergezeld van deze boodschap wilden wij de petitie van 25.000 handtekeningen aanbieden aan de Minister van Binnenlandse Zaken, Guusje ter Horst. Echter, op 1 februari 2008 heeft het Ministerie van Binnenlandse Zaken middels een schrijven laten weten “dat de minister de handtekeningen niet in ontvangst zal nemen” (citaat). Zonder verdere uitleg, zonder uiteenzetting van de beweegredenen van de minster. Met gewoon een plat “Nee” is zo de mening van al de ondertekenaars van de petitie terzijde geschoven. Een stem van bezorgde burgers gewoonweg genegeerd.

Is dit nu de wijsheid die men mag verwachten van een minister? Omdat het een campagne betreft georganiseerd door Hizb ut Tahrir wil men de stem die blijkt uit de campagne niet horen? Omdat het handtekeningen zijn van veel moslims is men niet geïnteresseerd? Het lukt de minister blijkbaar niet om in te zien dat zij met een oprechte en eerlijke stem te maken heeft, waar een groot deel van de samenleving actief danwel passief steun voor uitgesproken heeft. Een stem die vanwege het gecreëerde klimaat van voortdurende belastering en belediging bezorgd is voor de toekomst. Die uit de Europese geschiedenis geleerd heeft en inziet dat haat leidt tot de afgrond. Het lukt de minister dus blijkbaar niet om in te zien dat zij niet zozeer Hizb ut Tahrir negeert met deze actie, maar dat zij een stem met eerlijke intenties negeert die nadrukkelijk leeft in de samenleving.

Als men de minister naar aanleiding van haar actie het voordeel van de twijfel wil geven, dan zou men concluderen dat zij blijkbaar geen idee heeft wat samenleven werkelijk is en inhoudt, alhoewel zij de moslims hiertoe oproept. Want samenleven begint met respect voor de ander, met respect voor de stem van de ander wanneer deze zich uitspreekt tegen belastering en belediging van zijn religie. En waar in dit gedrag van de minister valt er respect voor de moslims of voor de gevoelens van de moslims terug te vinden?

Gelukkig maar dat veel belangrijker dan de reactie van de minister het feit is dat naar aanleiding van de campagne “Halt! Tegen het lasteren van Islam”, en de steun hiervoor van de mensen, de discussie is losgebarsten over het klimaat van belastering en belediging in Nederland. Hierdoor zal in iedere geval bij de mensen met goede intenties het besef resulteren dat de belastering en belediging van Islam en moslims, of van wie dan ook, een halt toegeroepen moet worden. En dat was het doel van de campagne.

Wij hebben met de campagne het door ons beoogde doel bereikt. Wij bedanken zowel de moslims als de niet-moslim burgers in de Nederlandse samenleving voor hun morele steun en hulp.

Met vriendelijke groet,

Okay Pala

Lidvertegenwoordiger van Hizb ut Tahrir in Nederland