Het Belgische nationale verbod van de gezichtssluier in alle publiek plaatsten met inbegrip van overheidsgebouwen, ziekenhuizen, en in de straten werd op zaterdag 23 juli van kracht, dat het zich bescheiden kleden tot een misdaad maakt. De Moslim vrouwen die er niet aan voldoen moeten een boete van 137.50 euro onder ogen zien of een opsluiting van maximaal 7 dagen. België wordt nu naast Frankrijk ook een schaamvol lid van de liga van de andere autocratische staten zoals Oezbekistan, Syrië, en Turkije die ook verboden op godsdienstige kleding hebben opgelegd. Belgische politici die de wet steunen halen lachwekkend genoeg de rechten van de vrouw aan, het verhinderen van divisies in de gemeenschappen, en de behoefte aan sociale integratie als zwakke rechtvaardigingen voor het verbannen van het kledingstuk. Het liberale parlementslid Daniel Bacquelaine die de wet voorstelde, becommentarieerde, “het dragen van de burqa onverenigbaar is met een open, liberale, tolerante maatschappij.”

De wet werd goedgekeurd door het Belgische parlement met steun van diverse partijen en een bijna unanieme stem in april 2010 – een tijd waarin de overheid van België een ontzettende politieke crisis onder ogen zag en op de rand van instorting was. Het is helder dat dit debat, dat belangrijke parlementaire tijd consumeerde, over een kledingstuk dat ongeveer door 200 á 300 vrouwen wordt gedragen in een land met een bevolking van 10 miljoen in een tijd waar het land door communale politieke verschillen werd verscheurd, moet dienen om de publiciteit gemakshalve af te leiden van het onvermogen van hun politici of democratisch systeem om politieke stabiliteit en een samenhangende maatschappij tot stand te brengen. De debatten over een kledingstuk gaan door binnen andere politieke cirkels van andere seculaire Europese landen zoals Denemarken, Oostenrijk, Spanje, Italië, Duitsland, Nederland en Zwitserland in een tijd van economische neergang en een ernstige crisis binnen de Eurozone, deze debatten moeten op dezelfde manier dienen om de publieke woede af te leiden van de economische deficiënties van hun overheden en destrutieve uit een val van hun kapitalistische systemen.

Dr. Nazreen Nawaz, Centrale Media Vertegenwoordiger, Hizb ut Tahrir, becommentarieerde, ‘‘Terwijl de Europese overheden de woede van hun publiek moeten incasseren door de verwoestende gevolgen van hun kapitalistisch casino financieel systeem, is het flagrant duidelijk dat zij dit afleidende ‘Niqab debat’ gebruiken als hun eigen sluier om de politieke en economische ontoereikendheid van hun kapitalistische seculaire liberale ideologie te verbergen. Zij gebruiken effectief de Moslim vrouwen als menselijke schilden om hen tegen de woede van hun mensen te beschermen, wat door hun politieke en economische incompetentie wordt veroorzaakt.’’

‘‘Het is absurd dat de politici van België proberen om de schuld van de divisies in de gemeenschap op een kledingstuk te schuiven dat wordt gedragen door een minuscule fractie van vrouwen binnen hun grenzen terwijl het land verdeeld is door communale verschillen tussen zijn Franse en Nederlandstalige bevolking. Het is evident dat het een etnische of nationalistische gebaseerde politiek is, evenals een die culturen van minderheden stigmatiseert en die onverdraagzaamheid kweekt, gemeenschappen verdeelt, en rassenspanningen opstookt naast het verstrekken van een groen licht aan fanatiekelingen om Moslims te beledigen.’’

‘‘Het wordt allemaal erg duidelijk wat een ‘open, vrije, verdraagzame maatschappij’ werkelijk vertegenwoordigt – de openheid om de lichamen van vrouwen te exploiteren in reclame en vermaak maar niet voor hen om zich bescheiden te kleden; de vrijheid om de cultuur van minderheden te beledigen en hen te ontdoen van hun rechten; en de tolerantie voor de racistische uitdrukking en de discriminerende wetgeving. Verder, breekt België het wereldrecord voor het ontbreken van een regering (15 maanden), wat de zwakheid illustreert van zijn seculaire democratische systeem in het helen van de divisies tussen zijn mensen; terwijl vreemdelingenhaat stijgt in heel Europa; terwijl de enorme ongelijkheden in rijkdom als aanklacht dienen voor de vrije markt economie; en terwijl de sociale en familiale afbraak de liberale maatschappijen treffen – allen weerspiegelen de mislukking van de seculaire ideologie – het is begrijpelijk dat het Europees Parlement de behoefte ziet om zich tot een repressief sociaal integratiebeleid te wenden dat eerder dwang dan overtuiging gebruikt om Moslim vrouwen ertoe te brengen om hun ontsierde waarden te omhelzen in ruil voor hun correcte Islamitische.’’

“Het niqabverbod verstrekt eenvoudig nog een ander voorbeeld van hoe het kapitalistische seculaire liberale democratische systeem noch een model biedt voor het leven van de Moslims in het Westen noch een model voor het regeren in de Moslimwereld. In tegenstelling tot het seculaire democratische systeem, ziet Islam of het Islamitische Khilafah regeringssysteem de bescheidenheid als deugd in plaats van een misdaad. Het belemmert de stigmatisering van minderheden in opportunistische politieke spelen door degene in het gezag en de rechten van burgerschap van Moslims en niet-Moslims, de mannen en de vrouwen, zijn in steen gezet in plaats van in vloeistof en door politieke belangen bepaald. De wetgeving wordt afgeleid uit een vaste Islamitische basis die het benadelen door de meerderheid door de fundamentele rechten van de minderheden te ontzeggen, verhindert en deze Islamitische basis zal de nationalistische gebaseerde politiek uit de weg gaan in ruil voor wetten die garanderen dat de behoeften van alle rassen en geloven gelijk worden geëerbiedigd en die een correcte basis vestigt om de maatschappij te harmoniseren. Dit is daarom een systeem dat niet gebruik hoeft te maken van de ‘rookwolk politiek’ met als doel om over haar mensen te winnen.’’

Centraal Media Bureau van Hizb ut Tahrir