Jan Jaap, het enige wat de Islamitische centra zouden moeten doen is een kritische noot plaatsen

In Nederland heb je politici en journalisten die het voortouw nemen in het aanwakkeren van haat en angst tegen Islam en de moslims, maar je hebt ook deskundigen; zoals de zogenaamde arabisten en Islamkenners (lees: oriëntalisten).

De laatstgenoemden spelen van oudsher een ondersteunende rol hierin; zij doen dienst als adviseurs en zorgen voor de nodige “deskundige” ammunitie om haatcampagnes tegen Islam en de moslims te vergoelijken.

Zo pleit de oriëntalist Jan Jaap de Ruiter in een opiniestuk, dat de overheid alle islamitische instellingen, zoals onderwijsinstituten en moskeeën verplicht onderbrengt in een geïnstitutionaliseerd overlegorgaan, hen bindend advies geeft en “waarin communicatiestructuren worden ontworpen om signalen van ontsporende elementen aan de autoriteiten door te geven.”

De Ruiter verwoordt hier slechts een sentiment dat heerst in bepaalde kringen in Nederland.

Met andere woorden: er wordt een oproep gedaan om alle islamitische instellingen direct onder staatsgezag te brengen, door hen te verplichten om samen te werken, overheidsbeleid verplicht door te voeren naar de moslimgelederen, en de eigen moslimachterban te bespioneren en desnoods aan te geven.

Dit soort wanpraktijken kennen we van de corrupte heersers in de moslimlanden, die loyaal zijn aan het Westen en bijna een eeuw de westerse agenda tegen Islam met harde hand doordrukken.

Dit heeft als doel om het “moslimvolk” in toom te houden en ieder islamitisch geluid in de kiem te smoren. Dit soort vazalstaten hebben totale controle over islamitische instellingen, zoals onderwijsinstituten en moskeeën.

Zij hebben communicatiestructuren die ze de istichbarat (inlichtingendiensten) noemen, met als doel om elkaar te bespioneren en aan te geven bij de autoriteiten.

Het eigenaardige is dat men denkt hiermee de bijl aan de wortel te leggen van Islam en de seculiere manier van leven te waarborgen. Echter legt men in essentie de bijl aan de wortel van het seculiere gedachtegoed, die men zegt te willen beschermen en behouden.

Was het niet de scheiding tussen kerk en staat waar het gehele seculiere gedachtegoed op gestoeld is? Dit houdt onder meer in dat de overheidsdienaren zich niet bemoeien met religie en religieuze instellingen en de dienaren van een religie en religieuze instellingen zich niet bemoeien met de staat?

En hoe moeten we het zogenaamde neutraliteits- en gelijkheidsprincipe precies begrijpen? Islamitische instellingen zoals onderwijsinstituten en moskeeën moeten wel samen werken met de staat, dienen hun achterban wel te monitoren, dienen wel inzicht te geven, terwijl kerken en andere religieuze instellingen compleet buiten schot blijven?

Gelden die principes dan voor iedereen behalve de moslims?

Voor welke principes komt men dan eigenlijk op? Of moeten we concluderen dat de bijl de seculiere wortel alreeds heeft afgehakt?

Okay Pala