Oorzaak van de gezinscrisis binnen de moslimgemeenschap in het Westen

Het huwelijk is één van de belangrijkste relaties waar we gedurende ons leven betrokken bij zullen zijn. Het is een band die de basis vormt voor veel andere belangrijke relaties en deze beïnvloedt, zoals bijvoorbeeld de relatie die wij met onze kinderen en kleinkinderen hebben. Islam leert ons dat het huwelijk ook de enige geldige relatie is waardoor een man en een vrouw een intieme relatie met elkaar kunnen aangaan.

Wanneer we bij een dergelijke relatie betrokken zijn, hebben wij hoop op het bouwen van een relatie gebaseerd op kameraadschap, dat niet enkel zal functioneren als bouwsteen om een stabiele en goede omgeving voor de opvoeding van onze kinderen te creëren, maar ook als een middel om onze relatie met onze Schepper (swt) te versterken.

«إِذَا تَزَوَّجَ الْعَبْدُ فَقَدِ اسْتَكْمَلَ نِصْفُ الدِّيْنِ فَلْيَتَّقِ اللهَ فِي النِّصْفِ الْبَاقِي»

De Profeet Mohammed (صلى الله عليه و سلم) heeft ons gezegd dat wanneer iemand trouwt, hij de helft van zijn religie heeft vervolmaakt en hij daarom Allah zou moeten vrezen betreffende de andere helft. [Al-Tirmidhi, Hadith 3096, Overgeleverd door Anas ibn Malik]

Helaas is de realiteit vandaag de dag in het Westen, dat veel huwelijken binnen de islamitische gemeenschap stranden en eindigen in een echtscheiding, en de huwelijken die het overleven zijn verre van het bovengenoemde. Een studie die in 2000 werd uitgevoerd binnen de moslimgemeenschap in de VS, plaatste het echtscheidingspercentage op 30%. Nieuwe studies tonen aan dat dit percentage stijgt, en dat de problemen gerelateerd aan de problemen binnen het gezinsleven toenemen binnen de moslimgemeenschap in het Westen.

Daaarom is het van groot belang dat wij de gevaren begrijpen die op de loer liggen in de liberale westerse samenleving, en met name de gevaren die leiden tot een echtscheiding. Op deze manier kunnen wij onszelf zoveel mogelijk proberen te bewapenen tegen deze factoren, zodat wij het aantal gebroken huwelijken binnen de moslimgemeenschap kunnen verlagen.

Het concept betreffende het huwelijk verschilt wanneer we het westerse liberale perspectief vergelijken met de islamitische visie op het huwelijk. In het Westen is het huwelijk optioneel voor zowel mannen als vrouwen die een relatie aangaan met elkaar, daar het liberalisme geen referentiekader heeft wanneer het gaat om moraal (op het gebied van intimiteit).

Het is aan het individu of men voor het huwelijk een intieme relatie aangaat of een relatie heeft voor het huwelijk, een one-nigth-stand of zelfs een affaire.

Deze deuren die openstaan naar allerlei soorten relaties, maken het huwelijk kwetsbaar en eigenlijk onnodig/onwenselijk. Dit idee van het volgen van de verlangens en doen wat je wilt om hiermee geluk na te streven, beïnvloedt ook de moslimgemeenschap. We zien daarom een reeks van redenen wanneer en waarom moslims eigenlijk het huwelijk aangaan (bijv. druk vanuit de familie of gemeenschap, nadat zij een lange relatie hebben of wanneer zij hun leven op “orde” hebben). Deze redenen vinden niet altijd hun oorsprong in Islam en kunnen ook invloed hebben op het succes van een huwelijk, vooral wanneer beide partners andere redenen hebben om te trouwen.

Wanneer het concept van het huwelijk wordt geïnfecteerd met niet-islamitische concepten, zal dit vanzelfsprekend leiden tot veel problemen. Zo is het huwelijk in het Westen bijvoorbeeld een commerciële business geworden, waaruit een hele industrie is ontstaan. De enorme focus op de “grote dag” heeft ook de moslimgemeenschap beïnvloed.

Wanneer een extravagante locatie, overvloed aan eten, de laatste bruidsmode, juwelen en dure auto’s noodzakelijk worden geacht op de grote dag, worden veel koppels gedwongen om hun huwelijk uit te stellen of leningen af te sluiten die haram zijn.

Dit heeft tot gevolg dat de huwelijksdag een obstakel wordt en het moeilijker wordt om je aan de islamitische regelgeving te houden. Hierbij worden hoge verwachtingen gesteld aan de bruidsschat, waardoor het nog moeilijker wordt gemaakt voor jonge koppels om te beginnen aan het getrouwde leven. Door zoveel nadruk op de dag zelf en materialisme te leggen, laat dit ons de woorden van onze Profeet (صلى الله عليه وسلم) vergeten, toen hij zei:

«أعظم النساء بركة أيسرهن صداقا»

“Degene (onder jullie, vrouwen) die het minste bedrag aan mahr krijgt, is het meest gezegend (barakah).” [Overgeleverd door al-Haakim op gezag van Aisha]

Het is triest dat koppels in het Westen hun huwelijk starten met een hoge schuld, wat spanningen met zich meebrengt vanwege de financiële problemen, voordat het huwelijk zelfs is begonnen. De vruchten van materialisme gaan vaak door in het huwelijk, waar moslimkoppels ook de “Joneses” of in dit geval de “Ahmed’s moeten bijhouden. Wanneer we opgroeien in westerse samenlevingen kunnen we ook verstrikt raken in de hebzucht van het consumeren, waarbij er onnodige druk op het gezinsleven wordt gelegd.

Onbelangrijke zaken verkrijgen die men wilt en het leven leiden volgens de verwachtingen van anderen!

Wanneer koppels niet vanuit een islamitisch perspectief worden geadviseerd, zullen aspecten die gerelateerd zijn aan de westerse liberale waarden in de gedachten van deze koppels kruipen. We zien bijvoorbeeld dat het seksualiseren van vrouwen in de westerse samenleving, huwelijken op een negatieve manier beïnvloedt.

Wanneer vrouwen worden gepresenteerd als objecten of verlangens, en er onrealistische afbeeldingen worden verspreid door de entertainmentindustrie en de porno-industrie, creëren we niet alleen een grote geseksualiseerde samenleving, maar creëren we ook onrealistische verwachtingen over hoe een relatie tussen een man een vrouw eruitziet.

Hieruit vloeit een beeld voort van wat beschouwd als een mooie vrouw en begeerde man. Zowel mannen als vrouwen worden beïnvloed door deze beelden en ideeën, en zoeken vaak naar deze onrealistische verwachtingen bij hun echtgenoot en keren hen de rug toe wanneer zij niet voldoen aan deze lage normen.

Bovendien bleek uit een onderzoek van de Amerikaanse Sociologische Associatie (2016) dat het scheidingspercentage zelfs verdubbelt wanneer mensen naar pornografie beginnen te kijken. Seks en- pornoverslaving is een groot probleem binnen westerse samenlevingen, en net zoals drugs en alcohol is deze epidemie helaas op een geheimzinnige wijze ook de moslimgemeenschap binnengedrongen.

Moslimkoppels worden daardoor kwetsbaar voor echtscheidingen. Helaas is er een stijging van relaties voorafgaand aan het huwelijk binnen de moslimgemeenschap, en is er ook een stijging van het aantal scheidingen, vanwege buitenechtelijke affaires.

Er bestaat ook verwarring over de rollen en rechten van zowel de echtgenoot als de echtgenote, vanwege de verschillende ideeën die gerelateerd zijn aan verschillende culturen waarin zij leven – de westerse cultuur waartoe veel jongeren worden getrokken en de oosterse cultuur (die vaak wordt gezien als islamitisch) waardoor veel van onze ouders beïnvloed zijn. Moslims hebben veelal een mix aan ideeën. Ze zijn beïnvloed door niet-islamitische culturen. Deze mix aan ideeën is ook de oorzaak van veel frictie tussen koppels.

Als partners bijvoorbeeld de voorkeur geven aan de westerse manier van denken, waar vrijheid en zogenoemde gendergelijkheid van vrouwen wordt gepromoot, wordt het een probleem wanneer de echtgenoot vasthoudt aan de oosterse culturele ideeën over vrouwen, die worden gezien als slaven van hun echtgenoot. Haar enige taak is om de behoeften van haar man te vervullen. In feite zien we een mix van ideeën, waar zowel de rol van de kostwinner en gezinsverzorger aan vrouwen wordt gegeven.

Hierdoor ontstaan er uiteindelijk spanningen om het gezin financieel te onderhouden, waarbij de vrouw ook de huishoudelijke verantwoordelijkheden met zich meedraagt. Dit heeft geleid tot een devaluatie van het moederschap, de primaire rol van de vrouw in Islam. We moeten onszelf leren dat er een derde optie is: Islam – die helder uiteenzet wat de rollen en rechten van beide partners binnen het huwelijk zijn.

De man wordt gezien als het hoofd van het huishouden en daarom is hij verantwoordelijk voor het financiële onderhoud en verblijf van zijn gezin. De primaire rol van de vrouw is om gezinsverzorger en moeder voor haar kinderen te zijn. Zij mag buitenshuis werken, maar het wordt nooit gezien als een must voor haar om dat te doen.

Helderheid omtrent de rechten en verantwoordelijkheden voor zowel mannen als vrouwen zoals Islam die uiteenzet, zal juist de sleutel zijn voor het creëren van harmonie in het huwelijk.

Wanneer moslimkoppels tegen problemen aanlopen in hun huwelijk, zien we dat een echtscheiding een te gemakkelijke optie is om hun meningsverschillen op te lossen, zoals in het algemeen het geval is in westerse samenlevingen.

In liberale samenlevingen is veelal de visie dat huwelijken niet noodzakelijk zijn om voort te bestaan, zij zouden ons geluk moeten vergroten en wanneer dit niet het geval is, waarom zouden wij dan nog langer in zo’n relatie blijven zitten? Dit is de manier van leven die resulteert uit de westerse liberale manier van leven, waarbij geluk van het individu boven toewijding en loyaliteit staat.

Tot slot moeten we niet vergeten dat in Islam de echtgenote geen partner is van haar echtgenoot; maar juist wordt gezien als een metgezel. Hun samenleven is daarom niet gebaseerd op partnerschap, maar juist op metgezelschap en zij worden in alle opzichten volledige metgezellen van elkaar.

Metgezelschap is waar men rust en stabiliteit in de ander vindt. Allah heeft het huwelijk een bron van rust voor beide echtgenoten gemaakt.

هُوَ الَّذِي خَلَقَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ وَجَعَلَ مِنْهَا زَوْجَهَا لِيَسْكُنَ إِلَيْهَا

“Hij is het, Die u uit een enkele ziel heeft geschapen en daaruit haar gade maakte, opdat deze troost in haar mocht vinden.” [VBK Soera Al-A’raf, ayah 189]

Yasmin Malik

Lid van het Centraal Media Bureau van Hizb ut Tahrir