Het plan tot onderhandeling met de Taliban bewijst dat de Afghanistan oorlog gevoerd wordt voor uitbuiting en bezetting

Langzaam maar zeker wordt duidelijk welke nieuwe strategie voor Afghanistan de westerse landen overeen zijn gekomen tijdens hun Afghanistan conferentie in London op 28 januari e2010. Verschillende media bespreken nu namelijk plannen voor onderhandeling met het Afghaanse verzet, waaronder de verzetsstrijders amnestie, geld en wat ministerpostjes in de regering aangeboden moet worden in ruil voor hun neerleggen van de wapens.

Dit is een opzienbarende verandering van strategie. Voor ruim acht jaren, hebben de westerse landen hun bevolkingen voorgehouden dat het Afghaanse verzet “Taliban moslim-monsters” zijn. Barbaren met enkel moord en vernietiging in gedachten, met wie niet te praten valt, en die met geweld opzij gezet moeten worden om het volk van Afghanistan te kunnen helpen. Dat nu, jaren van oorlog en vele duizenden slachtoffers later, geprobeerd wordt om met precies deze “Taliban” te spreken en te onderhandelen, bewijst feitelijk dat de westerse overheden hun bevolkingen altijd voorgelogen hebben. En dus dat de Afghanistan oorlog niet werkelijk gaat over het helpen van het volk van Afghanistan, maar om kolonialisering en uitbuiting.

Enkel in een poging om te voorkomen dat door de verandering van strategie het westerse publiek zich dit realiseert, spreken de westerse overheden nu over de Taliban als bestaande uit twee groepen. Enerzijds zouden er de “radicale moslims” zijn, barbaren met enkel moord en vernietiging in gedachten gebleven zijn, met wie nog altijd niet te praten valt, en die nog immers met geweld opzij gezet moeten worden om het volk van Afghanistan te kunnen helpen. En zij zouden de minderheid zijn binnen de Taliban. En anderzijds zouden er de “broodvechters” zijn, hoofdzakelijk arme boeren die een beetje geld zoeken en dit van de fanatieke moslims krijgen als ze vechten tegen de westerse troepen, en met wie dus wel te praten valt. En zij zouden de meerderheid zijn binnen de Taliban.

Deze opdeling van het Afghaanse verzet in twee groepen is echter net zo een grote leugen en een misleiding van het westerse publiek als de bewering van “Taliban moslim-monsters”.

Het volk van Afghanistan is het werkelijke Afghaanse verzet. Zij verzetten zich niet tegen de aanwezigheid van Amerikaanse, Britse, Duitse of Nederlandse soldaten in hun woongebied omdat zij allen onredelijke “Taliban moslim-monsters” zijn, maar omdat middels deze soldaten geprobeerd wordt hen een manier van leven op te leggen die zij niet willen hebben. De moslims van Afghanistan willen door niemand opgelegd worden hoe ze hun levens en hun samenleving vorm moeten geven. Zij willen door niemand opgelegd worden wat zij precies goed en kwaad zullen moeten vinden. De moslims van Afghanistan willen leven op de manier die zij zelf juist achten. En dit is op de Islamitische manier, in de Islamitische Staat Al Khilafa.

De poging tot onderhandelingen met het Afghaanse verzet bestaat enkel omdat duidelijk is geworden dat het Amerikaanse leger, het Britse leger, het Duitse leger, het Nederlandse leger, en al die andere legers, zelfs tezamen niet bij machte zijn om het verlangen bij de Afghaanse moslims naar de Islamitische manier van leven in de Islamitische Staat Al Khilafa te onderdrukken. Een bekende schrijver merkte eerder al eens terecht op: “niets is sterker dan een idee waarvoor de tijd is gekomen”

Ook deze nieuwe poging tot onderdrukking van het volk van Afghanistan zal daarom falen. En alle pogingen tot onderdrukking van het verlangen naar Islam bij de moslims, in Afghanistan en daarbuiten, zullen uiteindelijk falen. Omdat de Islamitische manier van leven in de Islamitische Staat Al Khilafa het idee is wiens tijd gekomen is.

“…Allah zal ongetwijfeld degene ondersteunen die Hem helpt – Allah is inderdaad Sterk, Almachtig.” (Zie de vertaling van de betekenissen van de Koran, soera Al Hadj 22, vers 40)

Okay Pala

Lidvertegenwoordiger van Hizb ut Tahrir in Nederland