De bekende Al Jazeera-correspondent, Shireen Abu Akleh werd op klaarlichte dag doodgeschoten door “Israëlische” bezettingstroepen. Ze kreeg een kogel in haar hoofd terwijl ze verslag deed van de inval van de “Israëlische” bezettingstroepen in de belegerde stad Jenin. Volgens Al Jazeera is Shireen Abu Akleh opzettelijk en in koelen bloede neergeschoten door “Israëlische” troepen. Ook haar producent werd neergeschoten en raakte gewond.
Ooggetuigen meldden dat het leger zonder enige waarschuwing vooraf het vuur opende op Shireen en haar collega’s terwijl ze duidelijk herkenbaar waren als journalisten. De moord op Shireen is slechts één van de vele misdaden van deze moorddadige bezettingsstaat sinds het begin van de bezetting van Palestina in 1948. Afgelopen Ramadan werden nog luchtaanvallen met straaljagers uitgevoerd op de dichtbevolkte Gazastrook en stormden “Israëlische” soldaten de Al-Aqsamoskee binnen, ontzegden de toegang en vielen de moskeegangers aan. Hoelang moeten we nog met lede ogen toezien hoe de bezettingsstaat de ene na de andere misdaad pleegt zonder consequenties? Is er wel een oplossing voor het probleem?
Westerse mediaorganisaties die doorgaans “principieel” kant kiezen voor de “persvrijheid” en solidariteit tonen met hun medecollega’s, die belemmerd worden om hun beroep uit te oefenen elders in de wereld, bleven opvallend afzijdig. De serieuze mediakanalen kwamen niet verder dan droge berichtgeving over de dood van Shireen. Terwijl bij gelijksoortige gebeurtenissen en zelfs bij veel minder aangrijpende gevallen de Westerse media moord en brand schreeuwt en op een bijna holistische wijze het probleem aankaart en wijst richting de corrupte regimes of dictators in plaats van naar de dader.
Maar bij Shireen, die door “Israëlische” regeringstroepen op klaarlichte dag wordt geëxecuteerd, wordt de kwestie beperkt tot de vraag of het optreden van het leger wel of niet gerechtvaardigd is. De “officiële verklaring” van de bezettingsstaat dat Shireen zich ongelukkigerwijs zou hebben bevonden tussen het spervuur van het leger en de “terroristen” wordt leidend in de berichtgeving. Terwijl het werkelijke probleem, het bestaan en de agressie van de bezettingsstaat is die de oorzaak is van haar dood en de ellende van de afgelopen driekwart eeuw in Palestina.
De Nederlandse overheid neemt samen met andere westerse landen een helder standpunt in met betrekking tot de bezetting van Palestina door de illegale zionistische entiteit. In tegenstelling tot bijvoorbeeld de bezetting van Oekraïens grondgebied door Rusland, wordt de zionistische entiteit niet gezien als een agressor en bezetter van Palestijns grondgebied. Gisteren reisde Wopke Hoekstra, Minister van Buitenlandse Zaken met gevaar voor eigen leven af naar Oekraïne om de Oekraïense president te ontmoeten en een hart onder de riem te steken om zich te verzetten tegen de bezetter.
De bezetter van Palestina wordt beschouwd als bondgenoot van het Westen en het volk dat zich ertegen verzet als “terrorist”. Minister-President, Mark Rutte vatte dit afgelopen jaar samen door naar aanleiding van de verwoestende luchtaanvallen van de bezettingsstaat op dichtbevolkte steden in Palestina te stellen dat hij “zeer bezorgd” was “over het aanhoudende geweld in Israël en Gaza”. Maar in zijn tweede zin schoof hij de schuld en verantwoordelijkheid voor het geweld bij de Palestijnen en beriep zich op het zelfverdedigingsrecht van de bezettingsstaat en zei: “Het is onacceptabel dat Hamas willekeurig raketten op de burgerbevolking afvuurt. Nederland steunt het recht van Israël op zelfverdediging.”
De reacties van politici over de moord op Shireen, als ze überhaupt reageerden, waren dan ook in lijn met dit standpunt. Zo tweette bijvoorbeeld Wopke Hoekstra, Minister van Buitenlandse Zaken dat hij geschokt was door de tragische dood van de Al Jazeera-journalist Shireen en riep op dat feiten en omstandigheden onderzocht moeten worden. Maar toen afgelopen jaar een motie werd ingediend om onafhankelijk onderzoek te doen naar de verwoestende luchtaanval van de IDF (het “Israëlisch” Defensieleger) op een mediatoren waar internationale media gevestigd was, gaf het CDA de partij van Wopke Hoekstra niet thuis en stemde ertegen. Terwijl het CDA voor de stemming, net zoals Wopke Hoekstra dat nu ook doet, schande sprak over de aanval op de mediatoren. Dus we vinden het erg wat er heeft plaatsgevonden, maar we doen er niets aan.
Dit vat de manier van denken van het Westen, die leidend is in de omgang met de bezettingsstaat, kort samen. Het is: we vinden het erg wat er plaatsvindt máár we erkennen en legaliseren de bezetting, gedogen illegale praktijken, kijken weg bij staatsgeweld tegen civiele doelen, bagatelliseren de dagelijkse onderdrukking en mensonterende leefomstandigheden en demoniseren het verzet van het volk. Hoe kan een dergelijke houding, waarbij het de bezettingsstaat toestaat zonder consequenties zijn misdaden kan plegen, als basis genomen worden om vredesinitiatieven voor te stellen en te leiden?
De vredesonderhandeling die het Westen feitelijk aanreikt is niets anders dan dwingen tot acceptatie van de bezetting, onderdrukking en vernedering. “Israël” is een westers project in de islamitische wereld dat gekoesterd wordt door het Westen maar in stand wordt gehouden door de corrupte leiders in de moslimlanden. De bestaansduur van “Israël” is totdat de moslims verenigd zijn onder een rechtvaardige leider.
Okay Pala Directeur Mediabureau Hizb ut Tahrir Nederland