Vraag: Er zijn sommige commentaren op bepaalde websites die stellen: Dat Hizb ut Tahrir de methode van het zoeken naar de Nussrah (materiële steun) heeft bepaald om de Khilafah te vestigen, hier houdt ze zich aan en ze erkent geen andere wetgeeflijke (Shari’i) methode.. alhoewel er een andere methode is, namelijk “de methode van de overheersende leider”, d.w.z. degene die de staat vestigt door middel van dwang en vechten… sommigen zeggenook “dat Hizb ut Tahrir bezwaar heeft gemaakt tegen Baghdadi’s verklaring uit zelfingenomenheid, omdat de Hizb een Khilafah niet als legitiem beschouwd tenzij zij het zelf zijn die het vestigen..”

Kunt u alstublieft een overtuigend en bevredigend antwoord geven op deze aantijgingen? Moge Allah u belonen.

Antwoord:

1. Het is niet Hizb ut Tahrir die de Sharí methode voor het vestigen van de Khilafah heeft uiteengezet, maar het is de Shariah zelf en de Seerah van RasoelOellah (saw) vertelt hierover vanaf het begin van de Da’wah tot Islam tot de vestiging van de Staat… En voorafgaand aan de vestiging van de Staat zocht de Profeet (saw) materiële steun (Nusrah) van de mensen uit de regio met macht en invloed om de juiste componenten die benodigd zijn voor een Staat samen te stellen.. Om deze reden ging de Profeet (saw) naar de sterke stammen om hen tot Islam op te roepen en de Nusrah te vragen zoals hij (saw) dit deed bij Thaqeef, Bani Amer, Bani Shayban en de Ansaar in Medina. Wat betreft de kleinere stammen, deze riep hij (saw) slechts op tot Islam… Hij (saw) zette dit voort ondanks de moeilijkheden en ontberingen die op zijn (saw) pad kwamen. Als met iets wordt doorgegaan in een zaak terwijl er ontberingen zijn, dan is dat een Sharí indicatie in Oesoel dat het om een verplichting (Fard) gaat.

Dus de Boodschapper van Allah (saw) ging door met het zoeken van de Nusrah van de mensen met macht en invloed, ondanks dat er een stam was die zijn (saw) voeten lieten bloeden, een andere stam hem (saw) afwees en een andere stam hem (saw) voorwaarden stelde. Ondanks dit alles, zette hij (saw) zijn werk voort, standvastig op wat Allah (swt) hem (saw) had geopenbaard. Hij (saw) veranderde zijn methode niet, door bijvoorbeeld zijn Sahaba te bevelen de Mekkanen te bevechten, of andere stammen te bevechten om temidden van hen de Staat te vestigen. Zijn (saw) Sahaba zouden dit direct gedaan hebben, want zij waren helden die niemand dan Allah (swt) vreesden, maar hij (saw) deed dit niet en zette zijn werk voort tot Allah (swt) macht en bescherming voor hem (saw) faciliteerde via de Ansaar. De Ansaar gaven hem (saw) de tweede eed van Al-Áqabah, nadat Musab (ra) in zijn missie was geslaagd. Deze missie, gekregen door de Profeet (saw), stelde Musab (ra) in staat Islam in de huiskamers van Medina te brengen en een publieke opinie te genereren om de eed van bescherming te geven aan de Boodschapper van Allah (saw). Deze eed zorgde ervoor dat de Profeet (saw) de Staat in Medina kon vestigen waar hij (saw) met een warm onthaal werd ontvangen.

Dit is de Sharí methode voor het vestigen van de Staat en deze methode dient gevolgd te worden in haar oorsprong (asl) want al onze handelingen dienen gebaseerd te zijn op het Goddelijk Oordeel (Hoekm Sjarí). Als een moslim wilt weten hoe hij moet bidden, bestudeert hij de bewijzen ten aanzien van het gebed. Als hij Djihaad wilt verrichten, bestudeert hij de bewijzen omtrent Jihaad. Dus als hij de Staat wilt vestigen, zal hij de acties moeten bestuderen welke de Profeet (saw) heeft gedaan om dit doel te bereiken en er is geen enkele manier uiteengezet om dit te doen, behalve hetgeen beschreven staat in zijn (saw) Sierah. Dit omvat Da’wah naar de mensen van macht en invloed die de juiste componenten voor een Staat kunnen bewerkstelligen, de omliggende regio in acht nemend. Onder de mensen en in de regio wordt een publieke opinie gegenereerd en zij worden opgeroepen de Islam binnen te treden en gevraagd om de Nusrah te geven door middel van een eed van trouw met hun instemming en uit hun vrije keuze.

De legitieme methode voor het vestigen van de Khilafah is dus duidelijk gespecificeerd in Islam en het is duidelijk dat degenen die deze verklaring naar buiten hebben gebracht, deze methode niet gevolgd hebben.

2. Voor wat betreft de kwestie van het overheersende gezag (السلطان المتغلب) welke genoemd wordt in een aantal boeken over wetgeving, haar betekenis moet goed begrepen worden. Het volstaat niet om simpelweg de term “overheersende gezag” te herhalen zonder te weten wanneer en hoe het Islamitisch gezien wordt opgericht en wanneer, en hoe het Islamitisch gezien niet wordt opgericht; anders zijn er vreselijke gevolgen voor het betreffende volk!

Het overheersende gezag maakt zich schuldig aan het bloedvergieten van Moslims en domineert hen door middel van onderwerping, geweld en dwang en een legitieme Khilafah zal niet opstaan door de Islamitische legislatieve methode te schenden… Aan de andere kant, sommige geleerden stellen dat het overheersende gezag Islamitisch correct wordt als het aan bepaalde voorwaarden voldoet, waarvan de meest voorname:

Hij wordt dominant in een land dat inclusief de omliggende regio de componenten bezit van een Staat, zodat hij een stabiele autoriteit heeft in het gebied en dat hij controle heeft over de interne en externe veiligheid over het land naar de omliggende regio toe.

Islam wordt met rechtvaardigheid en welwillendheid geïmplementeerd in het land en hij bewerktstelligd een goede reputatie onder het volk, dat wil zeggen dat hem het volk bevalt en het volk hem bevalt en tevreden met hem is.

De mensen in het land geven hem de Bayah in volle tevredenheid en met de vrije keuze, niet onder dwang en geweld. Verder is het noodzakelijk gezien de voorwaarden van de legitieme Bayah dat de eed gegeven moet worden van de bewoners van het land zelf en niet van dezelfde groep als van de overheersende leider. Dit is omdat de Boodschapper van Allah (saw) de baya heeft genomen van de Ansaar van Medina met hun volle tevredenheid en met hun vrije keuze, in tegenstelling tot het nemen van de Baya van zijn Sahaba de Muhajiroen. De tweede eed van trouw bewijst dit.

Hierdoor begeeft de overheersende leider nog steeds in zonde en is er geen legitimiteit voor zijn verklaring tenzij hij aan de drie bovenstaande voorwaarden voldoet. Op dat moment wordt de heerschappij van de leider legitiem in het geval de Bayah uit tevredenheid en vrije keus wordt gegeven.Dit is de realiteit van de overheersende leider, hopende dat de oplettenden zich hieraan zullen vasthouden… hiermee wordt het duidelijk dat er door degenen die de verklaring hebben uitgeroepen niet aan de voorwaarden is voldaan, zij hebben het echter opgelegd en hun bekendmaking was onrechtmatig.

Zoals hierboven blijkt, hebben zij niet de correcte legitieme methode gehanteerd, zelfs niet de methode als het gaat om de overheersende leider. Desalniettemin hebben ze de Khilafah verklaard in een verdraaide vorm en voordat ze aan haar voorwaarden hebben voldaan. Hun verklaring houdt daarom geen stand vanuit Sharí perspectief en heeft zodoende geen waarde. Het zijn mooie woorden maar ze hebben verder geen inhoud. Degenen die de Khilafah hebben uitgeroepen zijn en blijven enkel een militante organisatie.

3. Voor wat betreft het punt dat de Hizb een Khilafah niet als legitiem bestempeld behalve als zijzelf dit vestigd, is een statement zwakker dan een spinnenweb! Dit is wat de Shaytaan impliceert naar sommigen toe die een oppervlakkige kijk en visie hebben en geen inzicht hebben op de situatie… wat de Hizb wilt, is dat de Khilafah gevestigd wordt op een pure,heldere en onvervormde wijze. Wij willen dat de Khilafah wordt gevestigd met al haar rechten, groots en sterk van kracht, Islam intern implementerend en naar de buitenwereld uitdragend door middel van Da’wah en Djihaad. Dan zal het een rechtgeleide Khilafah zijn op de methode van het Profeetschap welke is beloofd door Allah (swt) en waar blijde tijdingen over zijn gesproken door de Profeet (saw) na de fase van tiranniek heerschappij. Wie het dan ook vestigt, of wij het nu zijn of anderen, hij zal gehoord en gehoorzaamd worden en met de wil van Allah (swt) zal de Aarde dan haar grootste rijkdommen blootgeven. Islam en haar volk zal worden verheven en Kufr en haar volk zal worden vernederd. En Allah (swt) is Almachtig en Alwijs…

Op zo’n manier willen we de Khilafah zien terugkeren, puur en gezegend, zoals de Boodschapper van Allah (saw) het vestigde en zoals de rechtgeleide Khulafaa’ (ra) hem hierin opvolgden. Een Khilafah geliefd bij Allah (swt), Zijn Boodschapper (saw) en de gelovigen. Een Khilafah die blijdschap zal brengen in de harten van de moslims en eer in hun huizen… Niet de aankondiging van een verwrongen Khilafah dat onrechtmatig is besmeurd met het bloed van de moslims..

Het deed ons pijn dat de Khilafah, welke normaal gesproken de ongelovige kolonisten zou doen beven van angst en de Aarde zou doen schudden, geridiculiseerd is en waarvan haar belang wordt onderschat. Ook de Verenigde Staten, die de aankondiging becomentarieerde met “het is niets”, in plaats van dat de aankondiging van de Khilafah hen tranen van bloed zou doen huilen. Het deed ons ook pijn dat sommigen van de mensen die voorheen de Khilafah als een groot goed beschouwden en hiernaar verlangden, het na de aankondiging als een onbelangrijk evenement zijn gaan zien…

De Hizb is een betrouwbare bewaker van Islam, en vreest niet de blaam van de blamenden.Spreekt lovend over degenen die goede werken verrichten en berispen degenen die kwade werken verrichten. Het zoekt hierbij geen belang of wereldlijk voordeel, eerder ziet het de wereld zoals de Profeet (saw) zei in de hadith opgenomen door Tirmidhi overgeleverd van Abdullah bin Masoed

«مَا لِي وَلِلدُّنْيَا، مَا أَنَا فِي الدُّنْيَا إِلَّا كَرَاكِبٍ اسْتَظَلَّ تَحْتَ شَجَرَةٍ ثُمَّ رَاحَ وَتَرَكَهَا»

“Wat is er tussen mijzelf en de wereld? De wereld en ik zijn slechts een ruiter die stopt om te rusten onder de schaduw van een boom en dan weer vertrekt”

Omdat in de ogen van de Hizb de Doenya dit moment is van het rusten onder een boom, is het haar er alles aan gelegen deze tijd zo oprecht, ijverig en rechtmatig mogelijk te spenderen om de Shariah wetgeving te implementeren door middel van de vestiging van de Khilafah met de wil van Allah (swt), De Sterke, De Alwijze.

4. Concluderend, Hizb ut Tahrir werkt meer dan 60 jaar voor de vestiging van de Khilafah volgens de methode uitgevoerd door de Boodschapper van Allah (saw). Werkende naar dit doel zijn haar leden vervolgd en vele jaren vastgezet in de gevangenissen van de onderdrukkers, alsook gemarteld door de Tawagheet, wat heeft geresulteerd in het martelaarschap van velen. Ondanks dit alles blijft ze standvastig op het pad van de Waarheid. Denkt men echt, dat een Hizb als deze, een andere groep zal aanvallen als zij de Khilafah rechtvaardig willen vestigen? Ze zou niet in de aanval gaan, maar uit dankbaarheid knielen voor Allah (swt). Tegelijkertijd is ze waakzaam voor eenieder die de naam van de Khilafah misbruikt, vervormt en verzwakt. Met de wil van Allah (swt) zal de Hizb een blokkade blijven vormen voor elk plot en bedrog dat de Khilafah zal vervormen en verzwakken. De handen van degenen die zich niet laten weglokken van de gedenking aan Allah (swt), zullen ervoor zorgen dat de Khilafah voorzeker zal terugkeren, met de wil van Allah (swt),

وَيَوْمَئِذٍ يَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ بِنَصْرِ اللَّهِ يَنْصُرُ مَنْ يَشَاءُ وَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ

“Op die Dag zullen de gelovigen zich verheugen-, In de hulp van Allah, Hij helpt wie Hij wil; en Hij is de Almachtige, de Genadige.”(VBK Ar Roem 30: ayah 4-5)

14 Ramadan 1435 AH – 12-07-2014 CE