Vraag:Zou u ons een korte samenvatting kunnen geven van de politieke situatie in Birma, de redenen voor de verschrikkelijke onderdrukking van de Moslims in dat land en de internationale en regionale houding ten aanzien van deze kwestie. Bij voorbaat dank.

Antwoord:

1: Myanmar (Birma) telt 50 miljoen inwoners, waarvan 20% moslim is, zij leven gecentreerd in de hoofdstad Rangoon, in de stad Mandalay en in de staat Arakan (tegenwoordig de staat Rakhine). Zeventig procent van de bevolking is boeddhistisch, de overigen zijn hindoe, christen of dragen een andere religie. Birma erkent echter maar een klein percentage, namelijk 4%, van deze minderheden, de rest wordt beschouwd als vreemdeling. De regering naturaliseert deze ‘vreemdelingen’ niet, geeft hen geen enkel recht, werkt aan hun deportatie en geeft steun aan de boeddhisten om deze ‘vreemdelingen’ aan te vallen, te verjagen en te vermoorden.

2: Volgens de historici bereikte Islam in het jaar 788 Birma, dat was ten tijde van de Khalief Haroen ar Rashied en de Khilafah staat was toen een aantal eeuwen de grootste staat ter wereld. Nadat de mensen de grootsheid, juistheid en  rechtvaardigheid van de Islam ondervonden, verspreidde de Islam zich in Birma. De Moslims regeerden langer dan drie en een halve eeuw, van 1430 – 1784, over de staat Arakan. In 1784 hebben de ongelovigen zich verenigd en veroverden de staat Arakan, waarna de boeddhisten zeggenschap hadden in deze staat. De boeddhisten brachten veel verderf, beroofden en vernielden de bezittingen van de Moslims, zij vermoordden Moslims en dan met name de ouderen, Moslimgeleerden en activisten, zij verwoestten de Islamitische gebouwen zoals moskeeën en scholen. Zij werden gedreven door hun diepgewortelde haat en hun boeddhistische onwetendheid.

3: Er woedde in de regio een koloniale machtstrijd tussen Frankrijk en Groot-Brittannië. In 1824 bezetten de Britten Birma en koloniseerden het, Frankrijk bezette het naburige Laos en koloniseerde het. In 1937 heeft Groot-Brittannië haar kolonie Birma bestuurlijk losgekoppeld van Brits-Indië en de staat Arakan bij Birma gevoegd. Birma werd hierdoor een aparte Britse kolonie onder de naam: Brits-Birma en de boeddhisten kregen de heerschappij over de staat Arakan.

4: Tijdens de Tweede Wereldoorlog in het jaar 1940 werd er in Birma door dertig mannen een beweging opgericht die bekend stond onder de naam: “De militie van de dertig kameraden –  het Birmese onafhankelijkheidsleger”. Zij waren in Japan getraind en streefden naar het beëindigen van de Britse bezetting.In 1941 vielen zij samen met de Japanners Birma binnen. Tot aan het einde van de Tweede Wereldoorlog en de nederlaag van Japan in 1945, was Birma de frontlinie tussen Groot-Brittannië en Japan. Vervolgens kon Groot-Brittannië Birma wederom koloniseren. In 1942 hebben de boeddhisten bloedbaden onder de Moslims aangericht. Het kostte ongeveer 100.000 Moslims het leven en honderdduizenden Moslims zijn naar het buitenland gevlucht. Een jaar voordat Groot-Brittannië in 1948 Birma formeel de onafhankelijkheid gaf, heeft Groot-Brittannië een conferentie gehouden ter voorbereiding van de onafhankelijkheid. Zij riep alle groeperingen en etnische minderheden op om deel te nemen aan de conferentie m.u.v. de Moslims Tijdens deze conferentie heeft Groot-Brittannië een wetsartikel gemaakt waarin staat dat elke groep en etnische minderheid het recht heeft om na tien jaar onafhankelijk te worden, de regering van Birma echter, heeft zich niet gehouden aan dit wetsartikel en ging door met het onderdrukken van de Moslims.

5: In 1962 werd onder leiding van de generaal Ne Win een militaire coup gepleegd. Er werd een militaire raad opgericht met als doel de orde en de wet te herstellen, zij waren de directe regeerders tot 1988. De raad bleef onder het gezag van Ne Win bestaan tot 1997. In 1990 werden er verkiezingen gehouden, de oppositie, de Nationale Democratische Partij, kreeg de meeste zetels, maar de militaire machthebbers wilden de macht niet overdragen voordat er een grondwet was gemaakt. Sinds 1993 werden er voortdurend bijeenkomsten gehouden om een nieuwe grondwet te maken.Na de militaire coupe in 1962 werden de Moslims door het wrede boeddhistische militaire regime onderdrukt, er werden meer dan 300 duizend moslims naar Bangladesh gedeporteerd. Volgens cijfers van de Internationale Vluchtelingenorganisatie van de VN, werden er in 1978 meer dan een half miljoen Moslims naar het buitenland verjaagd, onder hen stierven meer dan 40 duizend kinderen en bejaarde vrouwen door de schrijnende omstandigheden waarin zij zich bevonden.Uit wraak op de Moslims, vanwege hun steun aan zij de oppositie partij die in 1990 de verkiezingen zou winnen, werden er in 1988 meer dan een half miljoen Moslims naar het buitenland gedeporteerd en vluchtten er meer dan 150 duizend Moslims naar het buitenland. De Birmese regering beschouwde de Moslims niet als Birmese inwoners, maar als vreemdelingen. De regering ontnam hen daarom het recht op onderwijs, verbood hen te trouwen voor hun dertigste en heerste er drie jaar lang een algeheel verbod op trouwen, om zo de bevolkingsgroei onder de Moslims te remmen. De regering heeft zich schuldig gemaakt aan vreselijke praktijken tegen de Moslims. In 1989 heeft de regering de Engelse naam “Birma” veranderd in “Myanmar”. Er zijn enkele landen die de naam Myanmar erkennen, andere landen spreken nog steeds van Birma.

6: De militairen bleven de regeerders van Birma en werden hierbij soms direct en soms indirect via India (de agent van de Engelsen) door de Engelsen geholpen. De Engelsen hebben het regime van Birma/Myanmar zich laten voordoen als waren zij communisten, om zo de steun van Rusland en China te krijgen en de werkelijk macht die de Engelsen hebben te verbergen. Veel van de Arabische regimes deden hetzelfde: zij zochten toenadering tot de communisten in Rusland en China, om zo hun banden met Groot-Brittannië of Amerika te verhullen.

De Amerikanen protesteerden tegen de houding, de steun en de nauwe samenwerking van India met het militaire regime van Birma. Op 28 mei 2012 berichtte het Franse persbureau over het bezoek van de Indiase Premier Manmohan Singh aan Birma, waar hij meerdere afspraken met de president van Birma heeft gemaakt en het persbureau schreef hierover: “In de jaren negentig zocht India toenadering tot de militaire raad, vooral op het gebied van veiligheid en energie. In 2010 veroordeelde Washington het zwijgen van India betreffende de schendingen van de mensenrechten in Birma. Zelfs Aung San Suu Kyi, die een deel van haar studie in India heeft afgerond en waar haar moeder ambassadrice was, zei dat het haar betreurde dat India steun gaf aan de militaire regime in haar land.”In november 2007 berichtten meerdere persbureaus over de oproep van Washington aan India en China om te stoppen met de wapenleverantie aan het militaire regime in Birma.

Het Birmese militaire regime heeft het China militair gemakkelijker gemaakt door China gebruik te laten maken van de havens in de Golf van Bengalen en de Indische Oceaan, om op deze manier de steun van China te krijgen bij de Amerikaanse campagne tegen het militaire regime. Het is in het belang van China om via Birma toegang te hebben tot de Indische Oceaan, China grenst aan het noordoosten van Birma, de grens tussen China en Birma heeft een lengte van 2000 km. In het noordwesten grenst Birma aan India. Birma viel direct onder de Brits-Indische regering en na het formele vertrek van Groot-Brittannië uit het gebied, werd India de voogd van Birma die Birma beschermde, en alleen met de steun van India kon Birma zich staande houden.

7: Amerika heeft de aandacht van de publieke opinie gevestigd op het militaire regime en op het gezicht van de oppositie Aung San Suu Kyi, tot zij in november 2010 werd vrijgelaten. Vervolgens zette Amerika de publieke opinie op tegen de militaire raad en voerde de druk op de militaire raad op om zich op te heffen en de macht over te dragen aan de burgers. De Engelsen echter hebben in samenwerking met de Indiase regering met Engelse sluwheid hier een stokje voor gestoken: zij lieten de raad oproepen voor het houden van algemene verkiezingen, die in 2010 gehouden werden. De verkiezingen werden met 80% van de zetels gewonnen door de Union Solidarity and Development Party (USDP), welke gelieerd is aan de militaire raad. De militaire raad heeft zich vervolgens opgeheven en de macht over gedragen aan de burgers, die in feite gepensioneerde generaals waren met aan het hoofd de gepensioneerde generaal Thein Sein, die in maart 2010 de macht overnam.

8: Amerika blijft druk uitoefenen op het regime in Birma, met als doel de gepensioneerde generaals te vervangen door de door Amerika volledig gesteunde leidster van de oppositie partij, de Nationale Democratische Partij. Daarom verspreidt zij voorspellende analyses over de mogelijke overwinning van de leidster van de oppositie bij de verkiezingen in 2015.

De Amerikaanse minister van buitenlandse zaken Hillary Clinton bracht in december 2011 een bezoek aan Birma, waar zij bekend maakte dat haar land sinds 20 jaar weer een ambassadeur in Birma gaat benoemen en dat zij vanwege de vorderingen in de democratische hervormingen de sancties tegen Birma gaat verlichten.  Op 01-04-2012 zijn er tussentijdse verkiezingen gehouden waarbij er een maximum van 45 zetels te winnen was, de Nationale Democratische Partij onder leiding van oppositieleidster Aung San Suu Kyi won 43 van de 45 zetels. Desondanks heeft de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken gezegd dat het te voorbarig is om te kunnen zeggen in hoeverre er de afgelopen maanden vooruitgang in de hervormingen is geboekt en of het zo zal blijven (AFP 02-04-2012). Door de vooruitgang van het democratische proces in twijfel te trekken, wil de Amerikaanse minister druk uitoefenen op het Birmese regime. Het zijn namelijk de militairen, als waren het gewone burgers, die daadwerkelijk het land controleren en regeren en de politiek in Birma bepalen en volgens de grondwet die door de militairen in de jaren negentig is opgesteld, moet er een kwart van de zetels door middel van benoeming en niet door stemmen, aan de militairen  worden gegeven. Ondanks dat er vooruitgang is geboekt in de politiek door het vrijlaten van de oppositieleidster en door het haar en haar partij actief in de politiek te laten zijn, is Amerika niet tevreden en blijft zij druk uitoefenen en trekt de geloofwaardigheid van het regime in twijfel, in de hoop dat zij in staat zal zijn om de aan Groot-Brittannië loyale militairen te verdrijven.

9: Groot-Brittannië stelt zich wel positief op, de minister van buitenlandse zaken William Hague heeft gezegd dat Groot-Brittannië bereid is om de politieke hervormingen in Birma te steunen (Associated Press 03-04-2012). Na de tussentijdse verkiezingen heeft de premier David Cameron als eerste westerse president sinds de staatsgreep in 1962, Birma bezocht. Hij prees het regime in Birma: “Er is nu een regering die vastbesloten is om hervormingen door te voeren en die ook daadwerkelijk stappen in deze richting heeft ondernomen. En ik geloof dat het nu de juiste tijd is om naar dit land te komen en om zo deze stappen te stimuleren.” (AFP 13-04-2012).

Cameron ontmoette de Birmese president Thein Sein, welke zei: “Wij zijn blij met de erkenning van de maatregelen die wij nemen om de democratie en de mensenrechten in Birma te bewerkstelligen.” Hieruit blijkt dat Groot-Brittannië tevreden is over de politieke situatie in Myanmar en dat zij dit steunt.

10: Op 03-06-2012 hebben boeddhisten een bus met daarin Moslims aangevallen en vermoordden 9 inzittenden. Naar aanleiding van dit incident braken er onlusten uit tussen boeddhisten en Moslims. Daarbij werden Moslims vermoord, verjaagd en hun huizen werden in brand gestoken. Deze onlusten sloegen over naar andere gebieden waar Moslims  woonachtig zijn. Tienduizenden Moslims hebben hun huizen verlaten en zijn gevlucht. Bangladesh weigert hulp te bieden aan de vluchtelingen die naar het land kwamen, zij heeft zelfs mensen terug gestuurd en haar grenzen gesloten. Het jaar hiervoor, op dezelfde datum, werden soortgelijke acties tegen Moslims gevoerd, waarbij Moslims gedwongen werden het land te ontvluchten. Gedurende de afgelopen decennia gebeurt het jaarlijks dat de Moslims door de boeddhisten worden aangevallen, vermoord, verjaagd en hun huizen worden verwoest, dit allemaal met steun van het Birmese regime. Het westen, met Amerika aan het hoofd, prijst de vrijlating van de oppositieleidster en de democratische veranderingen door het regime, zonder ook maar iets te zeggen over wat de Moslims in het land allemaal meemaken.

De Amerikaanse ambassade in Birma heeft verklaard dat de plaatsvervanger van de ambassadeur, Michael Thurston, in Rangoon afzonderlijk een ontmoeting met de plaatselijke Islamitische organisaties en de Rakhine Nationale Ontwikkelingspartij (RNDP) heeft gehad. Thurston zei: “Het allerbelangrijkste is dat alle partijen hun kalmte bewaren. Er is meer dialoog nodig en die dialoog kan alleen plaatsvinden als iedereen zich kalm houdt.” Hij verklaarde ook dat de ambassade de Birmese regering aanmoedigt om een snel en eerlijk onderzoek in te stellen waarbij de rechtsstaat gerespecteerd wordt. (American Associated Press 14-06-2012)

Amerika zegt dus tegen de mensen die vermoord en verjaagd worden, dat zij kalm moeten blijven en dat zij open moeten staan om een dialoog te voeren waarbij zij de rechtsstaat moeten respecteren. Amerika doet deze oproep omdat het hier gaat om Moslims die vermoord en verjaagd worden. Maar toen op 20 september 2007 het militaire regime van Birma de demonstraties van de boeddhistische monniken met harde hand de kop in drukte, heeft Amerika de wereld op zijn kop gezet en zware sancties aan Birma opgelegd. De westerse landen volgden Amerika hierin. Dit bevestigt dat Amerika zich niet interesseert in de belangen van de Moslims en wat hen wordt aangedaan. Amerika is alleen geïnteresseerd in haar eigen belangen en haar invloed op de wereld. Dit is in het algemeen de houding van het ganse westen, welke zich vijandig opstelt jegens Islam en de Moslims.

11: Samenvattend: Het Birmese regime, dat voorheen gecontroleerd werd door de generaals  n hun militaire uniform, wordt nu gecontroleerd door gepensioneerde generaals in burger die loyaal zijn aan de Engelsen.

De Engelsen hebben openlijk en heimelijk, direct en indirect dit regime gestuurd via hun agenten in India. De Engelsen hebben de boeddhisten geholpen en gesteund in het vermoorden en verminken van de moslims, niet alleen nu maar al vanaf het einde van de Islamitische overheersing in deze landen. Zij hebben met hun sluwe Engelse politiek het Birmese militaire regime toenadering tot het communistische Rusland en China laten zoeken, zodat zij hun steun zou krijgen tijdens de Amerikaanse campagne tegen het regime.

Amerika steunt de Democratische Nationale Partij die onder leiding staat van Aung San Suu Kyi. Zij lieten haar in 1991 de Nobelprijs winnen. Haar vader, Aung San, was tegen de Britten en werd in 1947 vermoord. De leider van de toenmalige oppositie werd beschuldigd van deze moord en dat maakte dat Aung San als onafhankelijkheidsheld werd beschouwd.

Ondanks de politieke strijd tussen Amerika en Groot-Brittannië, steunen zij beiden de boeddhisten tegen de Moslims. De Moslims die uitgemoord worden zonder enig menselijk gevoel, op af en toe een enkele verklaring na, die geen enkele waarde bevat. Daarentegen protesteren zij beiden wel als demonstraties van de monniken worden neergeslagen of als er maar één boeddhistische opposant gevangen wordt genomen.

China steunt het Birmese regime alleen maar om haar strategische en economische belangen te realiseren, zonder invloed in het land zelf te krijgen.

De regenten van de Moslimlanden zijn de handlangers van het westen, daarom grijpen zij niet in en zij bekommeren zich niet om hun Moslimbroeders die al honderden jaren bloot staan aan etnische zuivering en onderdrukking. En het is niet alleen dat zij geen hulp bieden, zij sluiten zelfs de grenzen voor de Moslims die naar hun landen willen vluchten. In plaats dat de regeerders zich houden aan wat Allah swt heeft gezegd:

وَإِنِ اسْتَنْصَرُوكُمْ فِي الدِّينِ فَعَلَيْكُمُ النَّصْرُ

“Maar als zij jullie om hulp vragen in de Dien, dan moeten jullie hulp bieden” (VBK soera al Anfaal, ayah 78)

geven zij gehoor aan wat Amerika en de andere westerse landen van hen vragen en sturen zij hun soldaten onder de vlag van de vredesmacht van de VN naar andere conflictgebieden. Men kan van deze regeerders niets goeds verwachten, alleen maar kwaad.

De veiligheid van de Moslims in die landen zal alleen maar terugkeren als die landen weer onder de Khilafah-staat komen te vallen, zoals het was in de tijd van de Khalief Haroun Al-Rachid en wat meer dan drie eeuwen duurde, omdat alleen de Khilafah Staat hen veiligheid zal bieden en het goede over de hele wereld zal verspreiden en de Khilafah is in sja Allah nabij.

26-06-2012

6 shabaan 1433